با توجه به نرخ دلار، هیچ‌چیز گران نیست!

نرخ دلار و جابه‌جایی آن با اختلاف زیاد در طول سال‌های اخیر، ضربه‌های کاری به اقتصاد کشور ما وارد کرده؛ این ضربه‌ها هم بر کلیت جامعه از تولید و صنعت وارد شده و هم بر خانواده‌ها، که درآمدشان به نسبت جابه‌جایی دلار و گران شدن آن، چندان افزایش نیافته  است.
 دلار با گران شدنش، در روند تولید، آسیب‌های فراوانی وارد کرده است؛ بسیاری از تولیدکنندگان در کشور ما ناچار از وارد کردن مواد اولیه‌ هستند؛ در این مورد اصلا لازم نیست بزرگ فکر کنیم و صنایع بزرگ و مادر را مثال بیاوریم؛ حتی در زمینه تولید پارچه، که در درجه اول به نخ و سپس به رنگرزی نیازمند است، ما نیازمند واردکردن برخی از انواع نخ‌ها و نیز مواد اولیه برای زنگرزی هستیم! چنین است که با افزایش نرخ دلار بعضی از تولیدکنندگان و بافندگان پارچه، توان تولید خود را از دست داده یا به حداقل کاهش داده‌اند؛ تولیدی که وابسته به سرپا بودن چند تولیدکننده دیگر مانند تولیدکنندگان نخ و نیز بخش رنگرزی است، و از سوی دیگر تولیدکنندگان لباس که از خریداران پارچه هستند، و در نهایت فروشندگان لباس؛ بنابراین وقتی یک کارگاه یا کارخانه بافنده پارچه، متوقف می‌شود یا تولیدش را کاهش می‌دهد، تنها یک کارخانه یا کارگاه دچار مشکل نشده، بلکه انبوهی از افرادی که در صنایع وابسته به این تولید مشغول کار هستند نیز ضربه می‌خورند و بسیاری از کارگران شغل خود را از دست می‌دهند.- حالا بماند که درصورتی که امکان تولید و صادرات وجود داشته باشد با توجه به تفاوت قیمت دلار در خارج با داخل باعث سودآوری زیادی خواهد شد.- این است که بله، گران شدن دلار ضربه بزرگی بر تولید کشور وارد کرده است و درحالی‌که می‌شد با ترفندها و تدابیری، نقدینگی سرگردان را به سوی تولید هدایت کرد و از بازماندن چرخ تولید داخلی جلوگیری کرد؛ اما نداشتن یک چشم‌انداز روشن در رابطه با ثبات اقتصادی، موجب شده نقدینگی، هم‌چنان در میان دلار، مسکن، طلا و نیز این روزها بورس، سرگردان
بماند.
اما نکته مهم و جالب توجه گرانی خودرو ایرانی است با توجه به کیفیت آن در مقایسه با خودروهای دیگری که در کشورهای صنعتی تولید می‌شود، این گرانی، غیرمنطقی‌ترین گرانی است که اتفاق افتاده، چرا که دو خودروسازی انحصاری کشور، از دولت بودجه دریافت می‌کنند، تولید یک خودرو با ارز دولتی، طبعا نباید موجب افزایش قیمت بیش ازحد معقولی که امروز با آن مواجه هستیم شود؛ اما شده است و اکنون این دو خودروسازی می‌توانند به‌طور متوالی در پایان بازه سه ماهه، قیمت‌های خود را افزایش دهند. گران شدنی که سازوکارش چندان مشخص نیست؛ چرا که تولیدکنندگان و واردکنندگان قطعات  نیز به همان اندازه از ارزهای دولتی سهم می‌برند و لاجرم تولید یک خودرو، آن‌چنان که بر سرش هیاهو به راه انداخته شده، تا این حد گران تمام نمی‌شود.
اما در این میان یکی از مسئولان مرتبط با تولید خودرو استدلال جالبی ارائه داده که می‌تواند برای دیگر تولیدکنندگان نیز کارکرد داشته باشد و موجب شود آنان نیز به این نتیجه برسند و مدام بر قیمت کالاهای خود بیفزایند؛ رئیس انجمن قطعه‌سازان گفته است پراید 90 میلیونی اصلاً گران نیست! چرا؟ چون:«دلار وقتی هزار تومان بود، پراید حدود ۶ میلیون تومان قیمت داشت یعنی ۶ هزار دلار. حالا اما پراید چند است؟ ۹۳ میلیون تومان و دلار چقدرقیمت دارد؟ ۲۰ هزار تومان؛ می‌بینید که پراید باید
 ۱۲۰ میلیون تومان باشد.» و قس‌علی‌هذا!

a.f.far99@gmail.com