چرا هم افسرده‌ايم و هم چاق!؟

24درصد از مردم كشور ما دچار افسردگي هستند، يعني چيزي در حدود بيست ميليون نفر از جمعيت كشور؛ اين‌را رئيس فدراسیون ورزش‌های همگانی مي‌گويد. وي هم‌چنين گفته است:«حدود ۶۱ درصد روستائیان و ۶۲ درصد جمعیت شهری دچار وزن بالا و چاقی هستند.۷۰ درصد مردم یا ورزش نکرده یا به میزان کافی ورزش نمی‌کنند.»
يكي از عوارض مهم افسردگي به گفته كارشناسان و متخصصان روان‌كاوي و روان‌شناسي، بي‌تحركي است، فرد افسرده معمولا هيچ
انگيزه ای براي تحرك ندارد. فرد افسرده حتي در مورد انجام كارهاي روزانه خود دچار مشكل مي‌شود و اغلب روز و شب خود را يا در رختخواب مي‌گذراند و يا به تلويزيون خيره مي‌شود. پس بسيار طبيعي است كه اغلب شهروندان ما دچار بي‌تحركي باشند.
اما البته نبايد از نظر دور داشت، برخي ورزش‌ها، به وسايل و باشگاه به‌عنوان مكان مناسب نياز دارند كه با توجه به شرايط اقتصادي و گران‌شدن هزينه‌هاي مختلف در اين زمينه، ورزش و رفتن به باشگاه ديگر در اولويت سبد خانوار نيست.
مورد مهم ديگري كه لازم است به آن اشاره كرد، شيوع كروناويروس از سال گذشته است كه موجب خانه‌نشين شدن بسياري شده، افرادي كه با درخانه ماندن از سويي فرصت تحرك را از دست داده‌اند و از سوي ديگر براي رعايت بهداشت بيشتر، خود در خانه شروع به آشپزي و آزمون‌وخطا در اين مورد كرده‌اند؛ تقريبا مي‌توان چنين گفت كه مردم با خانه‌نشين شدن، بيشتر به خوردن روي آوردند در حالي‌كه اين‌همه انرژي انباشته شده، مصرف نشده و به‌صورت چاقي خود را نشان مي‌دهد.
از سوي ديگر با گران‌شدن موادغذايي مغذي، مانند انواع گوشت‌ها و تخم مرغ و ...، مردم ناچار به مصرف موادي مانند نان و برنج شده‌اند كه بيشتر نشاسته داشته و موجب چاقي مي‌شوند. ضمن اين‌كه با گران شدن برنج و مواد نشاسته‌اي هم برخي از مردم به مصرف انواع فرآورده‌هاي فست‌فودي روي آورده‌اند كه حجم زيادي چربي در خود دارند.
با توجه به تمام اين موارد و مواردي از اين دست، مي‌توان نتيجه گرفت كه كم‌تحركي و ورزش نكردن مردم در شرايط فعلي اقتصادي جامعه كه طبعا بر روح و وران مردم هم اثر مي‌گذارد، طبيعي است. ورزش، يك پيش‌نيازاساسي به نام نشاط روحي و رواني و داشتن اميد و چشم‌انداز روشن لازم دارد. با تامين اين نشاط و اميد مي‌توان تحرك جمعي را به مردم بازگرداند و آنان را از افسردگي و كم تحركي نجات داد.