افتخار بزرگی است که از میان این همه تیم به عنوان بهترین تیم آسیا انتخاب شدیم

محمدرضا دستیار سرمربی تیم ملی بسکتبال با ویلچر :

محمدرضا دستیار سرمربی تیم ملی بسکتبال با ویلچر درباره انتخاب تیم ملی بسکتبال با ویلچر ایران به عنوان بهترین تیم آسیا در سال ۲۰۲۳ گفت: خیلی خوشحالم و البته بسیار به موقع بود؛ چون در بازی‌های پاراآسیایی نتیجه مطلوب و مورد نظرمان حاصل نشد، اما حالا بچه‌ها می‌توانند قدر خودشان را بدانند و متوجه شوند که دیده می‌شوند. واقعاً افتخار بزرگی است که از میان این همه تیم به عنوان بهترین تیم آسیا انتخاب شدیم و بابت این موضوع از همه ملی‌پوشان، مربیان، انجمن بسکتبال با ویلچر، فدراسیون ورزش‌های جانبازان و توان‌یابان، کمیته ملی پارالمپیک و همه کسانی که دست به دست هم دادند تا این موفقیت کسب شد، تشکر می‌کنم.

محمدرضا دستیار سرمربی تیم ملی بسکتبال با ویلچر  درباره انتخاب تیم ملی بسکتبال با ویلچر ایران به عنوان بهترین تیم آسیا در سال 2023 گفت: خیلی خوشحالم و البته بسیار به موقع بود؛ چون در بازی‌های پاراآسیایی نتیجه مطلوب و مورد نظرمان حاصل نشد، اما حالا بچه‌ها می‌توانند قدر خودشان را بدانند و متوجه شوند که دیده می‌شوند. واقعاً افتخار بزرگی است که از میان این همه تیم به عنوان بهترین تیم آسیا انتخاب شدیم و بابت این موضوع از همه ملی‌پوشان، مربیان، انجمن بسکتبال با ویلچر، فدراسیون ورزش‌های جانبازان و توان‌یابان، کمیته ملی پارالمپیک و همه کسانی که دست به دست هم دادند تا این موفقیت کسب شد، تشکر می‌کنم.
وی در پاسخ به این سوال که با کسب این عنوان ارزشمند، چه توقعی به عنوان سرمربی تیم ملی از مسئولان دارد؟ گفت: غفور کارگری رئیس کمیته پارالمپیک به ریاض رفته و ان‌شاءالله با تندیس تیم بسکتبال با ویلچر به کشور بازمی‌گردد. پس از بازگشت به ایران، جلسه‌ای برگزار می‌کنیم تا خواسته‌هایمان را بگوییم و البته درخواست می‌کنیم که نگاه ویژه‌تری به رشته ما شود. بسکتبال با ویلچر در سال‌های اخیر دچار فراز و نشیب‌هایی بوده است. زمانی که در فراز بوده، ثبات وجود داشته است. شما به والیبال نشسته نگاه کنید؛ همیشه در انجمن و کادر فنی تیم ملی ثبت وجود داشته و همین ثبات و ادامه حضور علی کشفیا (رئیس انجمن والیبال نشسته) و هادی رضایی (سرمربی) باعث ایجاد این شرایط مطلوب برای تیم ملی والیبال نشسته بوده است. باید به بسکتبال با ویلچر نیز همین فرصت داده شود، نه اینکه به اصطلاح «با یک غوره سردی کنیم و با یک مویز گرمی». منظورم این است که نباید به خاطر یک نتیجه همه چیز را بر هم زد.