دردسر نامگذاری شاعران بر کوچه و خیابان‎ها!

بنا به تصمیم اعضای شورای شهر تهران، برخی خیابان‌ها و کوچه‌های شهر، که زمانی محله برخی شاعران بوده، به نام آنان، نام‌گذاری خواهد شد و حتی در برخی کوچه‌ها و خیابان‌ها این تصمیم عملی هم شده است.  
رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران در برنامه‌ ضیافتی برای همه  در 27 فروردین ماه، از چنین فرآیندی خبر داد. البته در کشورهایی مانند کشورما، معمولا برای نشان دادن قدردانی از مفاخر کشور، چنین اقدامانی انجام می‌گیرد، که گرچه اقدامی شایسته است، اما گاهی موجب سردرگمی افراد در پیدا کردن آدرس هم می‌شود، نام این مفاخر معمولا در برخی محله‌ها، چندین بار تکرار شده، در شهرهای دیگر هم برای نامگذاری خیابان‌ها و کوچه‌ها از آن‌ها استفاده شده است، این استفاده مکرر و سردرگمی ناشی از آن، گاهی برای مردم مشکلاتی به وجود می‌آورد. در حالی‌که در اغلب کشورهای توسعه یافته، معمولا از شماره و حرف و جهت جغرافیایی استفاده می‌شود که کار پست و مردم را آسان می‌کند و موجب اعتراض برخی از دوستداران و مخالفان مفاخر نیز نمی‌شود و مناقشاتی در این زمینه به وجود نمی‌آورد!
هر چند مفاخر یک  کشور اختصاص به زمان خاصی ندارند و در تاریخ هر کشوری جاودانه می‌مانند؛ اما به هرحال طبیعی است که هر کدام از این مفاخر، بنا به دلایل خاصی دوستداران و مخالفان خاص خود را داشته باشند.
هم‌چنان که در مورد این تصمیم شورای شهر تهران، صدای برخی درآمده است. آنانی که مخالف چنین طرحی هستند معتقدند در انتخاب این مفاخر و نصب نام آنان در شهر، حب  و بغض! نقشی اساسی داشته است.
آنان به لزوم وجود متر و معیارهای خاص در این زمینه اشاره می‌کنند و معتقدند جمع انتخاب کننده مفاخر، باید عاری و خالی از هر نوع حب و بغضی در این زمینه باشند. یکی از معترضان به این طرح گفته است:
« در کشورما به دلیل زیاد بودن شاعران، نویسندگان و چهره‌های فرهنگی هرکسی که نامش مطرح شده، به سیبل انتقادات تبدیل شده است.