مشكل واردات برخي مواد خاص در صنعت لبنيات!

مدتي است با دليل و بي‌دليل، قيمت انواع محصولات لبني در كشور سيرصعوي در پيش گرفته است و تقريبا در فواصل كمتر از يك ماه مردم چندين‌بار با چندين «اصلاح قيمت» در زمينه محصولات لبني مواجه مي‌شوند. آن‌هم در حالي‌كه اغلب مردم چنين احتمال مي‌دادند كه با وجود توليد محصولات لبني در داخل كشور، و نيز توسعه دامداري، چرا بايد اين محصولات مدام با روند افزايش قيمت مواجه شوند؟

اما واقعيت ماجرا اين است كه كشورما حتي در زمينه توليد لبنيات نيز، درگير وارد كردن محصولاتي هستيم كه موجب مي‌شود با افزايش نرخ دلار، نرخ اين كالاها نيز افزايش يابد. يكي از پرمناقشه‌ترين افزايش قيمت‌ها در چند روز اخير در اين حوزه، افزايش قيمت كره است؛ كره 100 گرمي كه ناگهان قيمت آن به حدود 8 هزارتومان رسيده است!

اما واقعيت افزايش مداوم قيمت لبنيات و به‌ويژه كره چيست؟ آن‌چنان كه سخنگوي انجمن فرآورده‌هاي لبني مي‎گويد كشور ما مشكلي در توليد كره ندارد؛ فقط چون قيمت کره وارداتي با ارز
4200 توماني ارزان تمام مي‌شد اغلب توليدکننده‌ها کره را وارد مي‌کردند! در واقع علت اصلي واردات كره، به‌جز استفاده از رانتي به نام ارز 4200 هزار توماني، ارزان‌تر تمام شدن آن نسبت به كره توليد داخل است و با به پايان رسيدن ذخيره كره وارداتي، و آغاز توليد داخلي، كره روند گران شدني را كه آغاز كرده، ادامه خواهد داد. ما نه تنها در زمينه چربي شير براي توليد انواع پنير، خامه، ماست، شير و كره نيازمند واردات هستيم بلكه شايد باور نكردني باشد كه حتي دوغ را هم به همراه محصولاتي مانند آب پنير وارد مي‌كنيم! ما از كشورهاي اروگوئه، امارات، ايرلند، آلمان، بلژيک، ترکيه، چين، سوئد، نيوزيلند و هلند،كره وارد مي‎كنيم و آب پنير را از كشورهاي امارات، آلمان، ترکيه، ايرلند، دانمارک، فرانسه و هلند مي‎خريم!

بنابراين بسيار طبيعي است كه صنعت لبنيات ما رفته رفته و با گران‎تر شدن ارز و نيز قطع شدن ارزهاي رانتي، گران‌تر و حتي ناياب شوند، چون بسياري از كشورها، به دليل تحريم با ما مراودات تجاري ندارند؛ براي تجارت با ديگر كشورها هم شركت‌هاي وارد و توزيع‌كننده، تا همين چند وقت پيش از ارز نيمايي استفاده مي‌كردند كه آن‌هم مفسده‌هاي خود را داشت و تاثير چنداني در ثابت ماندن قيمت لبنيات نداشت. حال با توجه به افزايش نرخ ارز، تمام شدن ذخيره شركت‌هاي توليدكننده لبنيات، و تكيه بر توليد داخلي، احتمال گران و حتي ناياب شدن برخي محصولات لبني وجود دارد، چرا كه به گفته يك كارشناس بازار سرمايه توليدات داخلي تنها 10 درصد نياز داخل را جوابگو خواهد بود و كشور ما در مورد انواع چربي‌ها نيازمند واردات خارجي است؛ بيش از 90 درصد محصولات چربي مورد نياز كشور از كشورهاي نيوزيلند، اروپاي شرقي، روسيه و اوكراين و... خريداري و وارد مي‌شد. اكنون با ممنوع شدن اين واردات نه فقط كره، كه ديگر محصولات حاوي چربي نيز با افزايش قيمت مواجه شده و مردم بيش از پيش اين مواد را از سفره خود خارج خواهند كرد.

a.f.far99@gmail.com