۷ عاملی که باعث از بین رفتن رابطه والدین با کودکان می‌شود

روانشناس:

روانشناس کودک و نوجوان مجموعه روان‌پزشکی بیمارستان امام حسین(ع) گفت: معمولاً ۷ عامل اصلی وجود دارد که اگر والدین این عوامل را در مسائل تربیتی شأن دخالت دهند رابطشان با کودکان دچار مشکل می‌شود.

۷ عاملی که باعث از بین رفتن رابطه والدین  با کودکان می‌شود

روانشناس کودک و نوجوان مجموعه روان‌پزشکی بیمارستان امام حسین(ع) گفت: معمولاً ۷ عامل اصلی وجود دارد که اگر والدین این عوامل را در مسائل تربیتی شأن دخالت دهند رابطشان با کودکان دچار مشکل می‌شود.
فاطمه کمالی تبار روانشناس کودک و نوجوان مجموعه روان‌پزشکی بیمارستان امام حسین (ع) در گفت‌وگو با مهر درباره عواملی که در شکل‌گیری و شخصیت کودکان اثر می‌گذارد گفت: اگر از بدو تولد حساب کنیم خیلی از مسائل مختلف برای شکل‌گیری شخصیت کودکان اثرگذار هستند. در منبع علمی ذکر شده است که ۵ سال اول زندگی جزو مهم‌ترین سنین برای شکل‌گیری شخصیت کودک است.
وی افزود: مهم‌ترین مسئله از زمانی که کودک به دنیا می‌آید مسئله دلبستگی به پدر و مادر است به همین خاطر یک جور پیوند عمیق عاطفی و یک دلبستگی ایمن باید بین والدین و کودک ایجاد شود. برای اینکه کودک در زندگی بزرگ سالگی‌اش و در روابط‌های آینده‌اش دچار مشکل نشود باید هم از لحاظ عاطفی و هم در دسترس بودن والدین غنی باشد تا آن ابزار علاقه و توجه به کودک باعث شود در آینده یک شخصیت پایدار داشته باشد.
وی افزود: در مسائل تربیتی نکته‌ای که دارای اهمیت است بحث ارتباط پدر و مادر با کودکانشان است برای همین همیشه به این نکته اشاره می‌کنیم که اگر پدر و مادر قرار است فرزند پروری مقتدرانه را داشته باشند و در این راه موفق باشند باید ارتباطشان با آنها عالی باشد و از خراب کننده‌های رابطه استفاده نکنند.
کمالی تبار درباره ۷ عامل اصلی که انجام آنها باعث خراب شدن رابطه والدین با کودکان می‌شود اظهار کرد: معمولاً ۷ عامل اصلی وجود دارد که اگر والدین این عوامل را در مسائل تربیتی شأن دخالت دهند رابطشان با کودکان دچار مشکل می‌شود که عبارت است از ۱-تنبیه کردن ۲-توهین کردن ۳-تحقیر کردن ۴-تهدید کردن ۵-نصیحت کردن ۶-مقایسه کردن ۷- سرزنش کردن.با حذف این ۷ عامل از سوی والدین کودکان حرف‌شنوی بهتری خواهند داشت.
وی در مورد رشد عاطفی و اجتماعی کودک مطرح کرد: رشد عاطفی و اجتماعی کودک فرایندی است که در آن او توانایی‌های لازم برای ارتباط و تعامل با دیگران و همچنین درک و مدیریت احساسات خود را توسعه می‌دهد. این رشد از دوران نوزادی آغاز می‌شود و در طول سال‌های اولیه زندگی ادامه می‌یابد. در این فرآیند، کودکان از طریق بازی و تعامل با دیگران، تجربه‌های جدیدی کسب می‌کنند که به آن‌ها کمک می‌کند احساسات و رفتارهای خود را بشناسند و درک کنند. آن‌ها یاد می‌گیرند که چگونه با دیگران همکاری کنند، احساس همدلی کنند و روابط مثبت بسازند.