پرخوري عصبي با ما چه مي‌كند؟

برخي از ما وقتي دچار استرس و نگراني مي‌شويم، وقتي عصباني مي‌شويم، وقتي دچار مشكلي در كاري يا رابطه‌اي مي‌شويم، به سراغ يخچال مي‌رويم و سعي مي‌كنيم وضعيت درهم ريخته روحي و رواني خود را با خوردن روبه راه كنيم؛ اين رفتاري است كه تكرار آن موجب مي‌شود، بدن ما با حجم زيادي از خوراكي هاي گوناگون مواجه شده و نه تنها چاق شويم بلكه درگير بيماري هاي گوارشي و سوءهاضمه هم بشويم. بنابراين لازم است هنگام استرس و اضطراب و عصبانيت، مراقب رفتار خود در رابطه با خورد و خوراك مان باشيم. اما لازم است ابتدا درباره پرخوري عصبي بيشتر بدانيم.
«پرخوری عصبی»(Bulimia) نوعی اختلال غذا خوردن  مهم و حتی تهدید‌کننده زندگی است. افراد مبتلا به این اختلال، معمولا کنترل غذا خوردن خود را از دست می‌دهند. از آن‌جا كه اين افراد مي‌دانند كه با اين روش پرخوري دچار اضافه وزن مي‌شوند، برای دفع غذا و جلوگیری از چاقی از روش‌های مختلفی استفاده می‌کنند. مبتلایان به پرخوری عصبی ممکن است بعد از پرخوری با ایجاد استفراغ عمدی یا استفاده از داروهای رفع یبوست، مکمل‌های کاهش وزن، ادرارآورها غذاهایی که خورده‌اند را دفع کنند. برخی از مبتلایان به این اختلال ممکن است برای جلوگیری از چاقی دست به رژیم‌های غذایی سختگیرانه یا ورزش بیش از حد بزنند.
معمولا پرخوری عصبی با چنين علايمي همراه است: وسواس نسبت به وزن و اندام، ترس همیشگی از چاقی، پرخوری‌های مکرر با حجم غذای زیاد در یک وعده، حس از دست دادن کنترل در هنگام پرخوری، مانند این‎که فرد حس کند نمی‌تواند دست از خوردن غذا بکشد یا نمی‌تواند روی آن‎چه می‌خورد کنترلی داشته باشد، حس اجبار به استفراغ عمدی یا ورزش بی‌رویه برای جلوگیری از افزایش وزن، استفاده بی‌مورد از داروهای رفع یبوست، ادرارآور یا تنقیه بعد از غذا خوردن، نخوردن و ناشتا ماندن، محدود کردن کالری دریافتی یا پرهیز از خوردن برخی غذاهای خاص بین دوره‌های پرخوری، استفاده بی‌رویه از مکمل‌های رژیمی یا داروهای گیاهی برای کاهش وزن.
در صورتی‌که هر کدام از علائم و نشانه‌های پرخوری عصبی را داشته باشید، بهتر است در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. پرخوری عصبی در صورت عدم درمان می‌تواند تاثیر چشمگیری بر سلامتی فرد داشته باشد. از آن‌جایی که مبتلایان به پرخوری عصبی معمولا وزن طبیعی یا این‌که اضافه وزن کمی دارند، ممکن است که دیگران متوجه مشکل آنان نشوند.