درج نام مادر در اسناد هويتي؛ در راستاي احترام به مقام مادر است

شايد هنوز برخي به خاطر داشته باشند كه تا همين چندسال پيش، يك مادر نمي‌توانست براي فرزند خود در بانك حساب بانكي باز كند، او نمي‌توانست به‌عنوان ولي در صورت عدم حضور پدر به هر دليل، براي عمل جراحي ضروري فرزندش، اعلام رضايت كرده و استناد بيمارستاني را امضا كند. مدارس هميشه براي بردن دانش‌آموزان به اردو و يا هر مورد ديگري، خواهان امضا و رضايت پدر بودند. انگار كه در اين ميان تنها مادر، وظيفه به دنيا آوردن فرزندي را بر عهده دارد كه از نظر علمي نيمي از DNA و كروموزوم‌هاي فرزند را او به اشتراك گذاشته است؛ ضمن اين‌كه به مدت 9 ماه اين فرزند در بطن مادر و از خون او تغذيه كرده و از وجود او گرما و حمايت گرفته. اين مسائل رفته‌رفته و با پافشاري برخي مادران، خودبه‌خود حل شد. اما هنوز هم در اسناد هويتي كه افراد بايد پر كنند، تنها نام پدر از آنان خواسته مي‌شود، كسي نام و نشاني از مادر، با آن مقام ويژه‌اي كه در اديان و فرهنگ‌هاي مختلف برايش قائل شده‌اند ‌نمي‌پرسد و نام و نشان مادر، گاهي حتي به‌عنوان تنها سرپرست و حمايت و اداره كننده فرزندان، محلي از اعراب ندارد. البته بگذريم از اين‌كه همين مادر، به‌عنوان همسر، حتي اگر يك شغل مهم و سياسي داشته باشد، براي خروج از كشور نيازمند اجازه محضري شوهر است و ديده‌ايم كه چه مشكلاتي در اين زمينه براي زنان ورزشكار و هنرمند و ... پيش آمده است.
اما اينك معاون رئیس‌جمهور در امور زنان و خانواده- و با توجه به رويكردهاي خاص اغلب كشورهاي جهان و نيز كشورهاي همسايه براي به رسميت شناختن نام و هويت مادران در اسناد مختلف- پيشنهاد داده است كه نام مادران در اسناد هويتي آورده شود، اما اين درخواست با واكنش‌هاي نه چندان موافق و مناسبي مواجه شده است. در اصل معاون رئيس‌جمهور در امور زنان و خانواده، مورد انتقادات مختلف قرار گرفته است.   
اما واکنش اين مقام به انتقادات از درخواستش برای درج نام مادر در کارت ملی درخواست درج نام مادر در کارت ملی برای توجه دادن به لزوم تغییر رویکردهاست؛ نه هزینه تراشی. وي گفته است:«جای تاسف است که برخی مدعیان جایگاه مادری از این پیشنهاد فقط برای دعواهای سیاسی و پیشبرد اهداف جناحی استفاده کردند.طرح موضوع درج نام مادر در کارت ملی، پیشنهادی فرهنگی در میان ده‌ها سیاستگزاری، امور نظارتی و پشتیبانی عملیاتی این معاونت و برای اصلاح رویکردها و نگاه‌ها بوده است. با این توضیح که این پیشنهادی برای آینده بوده و هزینه جدیدی را تحمیل نکرده، اما نگاه‌ها را متوجه ضرورت توجه به جایگاه مادر در همه جا و به‌خصوص در مباحث هویتی می‌کند.»