اینکه هرشخصی آزاد است در مورد موضوعات مختلف اظهارنظرکند،امری طبیعی است. اما مسئله زمانی بحران آفرین می شود که این اظهارات جنبه رسمی به خود پیدا کند و جدای از آن به عنوان رویکردی از جانب عموم جامعه مطرح گردد، درحالی که نظر مردم با آن کاملاً متفاوت و حتی مخالف است.
اینکه هرشخصی آزاد است در مورد موضوعات مختلف اظهارنظرکند،امری طبیعی است. اما مسئله زمانی بحران آفرین می شود که این اظهارات جنبه رسمی به خود پیدا کند و جدای از آن به عنوان رویکردی از جانب عموم جامعه مطرح گردد، درحالی که نظر مردم با آن کاملاً متفاوت و حتی مخالف است.
این روزها درمورد مذاکره احتمالی با دولت جدید ترامپ بحث ها و تفسیرهای بسیاری مطرح می شود. به هرحال مسئله ای است به غایت مهم که موضع گیری در مورد آن می تواند آینده کشور را رقم بزند. اما حرف برسر این است که مسئله ای با چنین اهمیتی چرا باید تبدیل به نقل محفل برخی جریان های سیاسی شود و آنها به سبب برخی آزادی هایی که دارند هرطور که دوست دارند کم و کیف انجام یا عدم انجام مذاکرات مشخص را نمایند.
این درحالی است که نهادهای عالیه کشور در این زمینه تصمیم گیرنده اصلی هستند، اما این اظهارات موجب افزایش هزینه تصمیمات می گردد. اینکه هر نهاد و هر شخصی بخواهد در زمینه ای که بحث منافع ملی و ملت درکار است اظهارنظر رسمی کند و سلیقه خود و جریان سیاسی مدنظرش را ملاک عمل جلوه دهد، موجب فشار بر دستگاه سیاست خارجی و تصمیم گیرندگان در این حوزه خواهد شد.
درحالی که هریک از این نهادها و افراد برای خود وظایف مشخص شده ای دارند که از قضا در حوزه مسئولیت خود هیچ اظهارنظر و پاسخگویی ندارند و انگار نه انگار که اموری برعهده آنها گذاشته شده و باید کم و کیف وظایفشان را به پیش ببرند.
امروز مردم و کشور با انبوهی از مشکلات مواجهند که باید وضعیت آنها را درک کرد. این امر مستلزم مسئولیت پذیری جزء به جزء ارکان نظام و زیرشاخه ها می باشد. اینکه امورات محوله را رها کنیم و به اموراتی که درحیطه وظایف نیست بپردازیم جز آسیب به منافع ملی حاصلی نخواهد داشت.
