مهاجرت پرستاران و چالش‌های معیشتی کادر درمان

در سال‌های اخیر، سیل مهاجرت پرستاران و کادر درمان به کشورهای دیگر به یکی از چالش‌های جدی نظام سلامت در ایران تبدیل شده است. این پدیده نه تنها به کاهش کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی در کشور منجر شده، بلکه موجب بروز بحران‌های اجتماعی و اقتصادی نیز گردیده است. پرستاران به عنوان یکی از ارکان اصلی سیستم سلامت، نقش حیاتی در ارائه خدمات پزشکی و مراقبتی ایفا می‌کنند، اما وضعیت معیشتی نامناسب و عدم توجه کافی به این قشر زحمتکش، آنها را به سمت مهاجرت سوق داده است.
یکی از دلایل اصلی مهاجرت پرستاران، شرایط معیشتی نامناسب آنهاست. با وجود اینکه پرستاری یکی از مشاغل سخت و پر مسئولیت محسوب می‌شود، اما حقوق و مزایای این قشر به هیچ وجه متناسب با زحمات و تلاش‌هایشان نیست. بسیاری از پرستاران با حقوق‌های پائین و ساعات کاری طولانی مواجه هستند که نه تنها زندگی خانوادگی آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه باعث خستگی و فرسودگی روحی و جسمی آنها نیز می‌شود. این شرایط نامناسب باعث می‌شود که بسیاری از پرستاران به دنبال فرصت‌های بهتر در کشورهای دیگر باشند که در آنجا علاوه بر حقوق مناسب‌تر، شرایط کاری بهتری نیز دارند.
از سوی دیگر، عدم توجه به نیازهای روحی و روانی کادر درمان نیز عاملی است که بر تصمیم‌گیری آنها برای مهاجرت تأثیرگذار است. فشارهای روانی ناشی از کار در شرایط بحرانی، مانند پاندمی کرونا، نشان‌دهنده این واقعیت است که پرستاران نیاز به حمایت‌های بیشتری دارند. نبود سیستم‌های حمایتی مناسب و برنامه‌های روانشناختی برای این قشر، آنها را در مواجهه با چالش‌ها تنها می‌گذارد و این خود یکی از عوامل افزایش تمایل به مهاجرت است.
متأسفانه، با خروج پرستاران از کشور، نه تنها نیروی انسانی ارزشمند را از دست می‌دهیم، بلکه کیفیت خدمات درمانی نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد. کاهش تعداد پرستاران باعث افزایش بار کاری بر روی باقی‌مانده‌ها می‌شود و این چرخه معیوب ادامه پیدا می‌کند. در نتیجه، بیماران نیز از خدمات مطلوب محروم می‌شوند و نظام سلامت کشور با بحران جدی مواجه می‌شود.
برای مقابله با این بحران، نیاز است که دولت و مسئولین نظام سلامت توجه ویژه‌ای به وضعیت معیشتی کادر درمان داشته باشند. افزایش حقوق و مزایا، ایجاد شرایط کاری مناسب و فراهم کردن امکانات رفاهی برای پرستاران می‌تواند بخشی از راه‌حل باشد. همچنین، ایجاد برنامه‌های حمایتی برای سلامت روان کادر درمان و ترویج فرهنگ قدردانی از زحمات آنها نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.
در نهایت، اگرچه مهاجرت پرستاران یک واقعیت تلخ است، اما با اتخاذ تدابیر مناسب می‌توانیم مانع از ادامه این روند شویم و شرایطی را فراهم آوریم که این نیروهای ارزشمند در کشور بمانند و به ارائه خدمات با کیفیت ادامه دهند. حفظ نیروی انسانی متخصص در نظام سلامت، نه تنها به نفع کادر درمان بلکه به نفع کل جامعه خواهد بود.