تیم فوتسال رهانه و شکل گیری یک جنبشی ورزشی

ورزش کارگری دارای اهمیت بسیاری است، چرا که به ارتقای سلامت جسمی و روانی کارگران، افزایش نشاط و شادابی، بهبود عملکرد شغلی، و کاهش آسیب‌های ناشی از کار کمک می‌کند. همچنین، ورزش کارگری می‌تواند به افزایش همبستگی و انسجام در محیط کار و در نتیجه افزایش بهره‌وری منجر شود.
در این راستا ، در قلب کارخانه تولیدی و تحقیقاتی رهانه، جنبشی ورزشی در حال شکل‌گیری است که می‌تواند الگویی برای صنایع سراسر کشور باشد. اینجا، جایی که روزی تنها صدای ماشین‌آلات به گوش می‌رسید، امروز طنین شوت‌های پرسنلی شنیده می‌شود که ورزش فوتبال  را به ابزاری برای تحول سازمانی تبدیل کرده‌اند. داستان این تحول در سال 1401 و با تصمیم مالک و صاحب امتیاز، مهندس مسعود پور فرزانه آغاز شد. ایده ساده اما انقلابی بود: تشکیل تیمی متشکل از کارکنان تمام سطوح ( از مدیران میانی تا نیروهای خط تولید ) که قرار بود علاوه بر رقابت ورزشی، تحولی در فرهنگ سازمانی ایجاد کند ،  نتیجه فراتر از انتظار ظاهر شد. این ابتکار سه تأثیر عمده داشت: بهبود سلامت جسمی و روحی پرسنل، تقویت کار تیمی بین بخش‌هایی که پیش از این کمترین ارتباط را داشتند، و کشف استعدادهای پنهانی که در محیط کار معمولی مجال بروز نمی‌یافت.
چالش واقعی در سال‌های 1403 و 1404 آغاز شد. وقتی مسابقات رسمی تعطیل شد، بسیاری گمان کردند این پروژه به پایان راه رسیده است. اما تیم با خلاقیتی مثال‌زدنی به تمرینات خود در محیط کارخانه ادامه داد ،  زمین های کنار سالن های تولید تبدیل به محل تمرین شد و شیفت‌های کاری با برنامه‌ریزی دقیق تنظیم گردید تا بازیکنان ( کارگران ) بتوانند هم به تولید برسند و هم به علاقه‌شان.
امروز تیم فوتسال رهانه به نمادی تبدیل شده که نشان می‌دهد چگونه می‌توان ورزش را از حاشیه به متن زندگی سازمانی آورد. تأثیرات آن در محیط کار به اندازه‌ای ملموس بوده که بسیاری از صنایع دیگر را به فکر ایجاد مدل‌های مشابه انداخته است.
آنچه  "رهانه " را خاص می‌کند، نه فقط نتایج ورزشی که تاثیر اجتماعی آن است. این تیم ثابت کرده که فوتبال کارگری می‌تواند دریچه‌ای به سوی روابط انسانی سالم‌تر، محیط کار پویاتر و جامعه‌ای خلاق‌تر باشد. شاید روزی این مدل به استانداردی برای تمام صنایع ایران تبدیل شود؛ روزی که هر کارخانه‌ای نه فقط به فکر تولید کالا که به فکر پرورش انسان‌های سالم‌تر باشد.