قربانی شدن آموزش و پرورش در برابر مشکلات اجتماعی و زیست‌محیطی

آموزش و پرورش به عنوان یکی از ارکان اساسی توسعه پایدار هر جامعه، همواره با چالش‌های متعددی مواجه بوده است. اما در سال‌های اخیر، مشکلاتی نظیر ناترازی انرژی، آلودگی هوا، ترافیک و سایر مسائل اجتماعی به یک تهدید جدی برای این سیستم تبدیل شده‌اند. متولیان امر در بخش های مختلف به جای مدیریت این چالش‌ها، بار آن را بر دوش دانش‌آموزان وسیستم آموزشی می‌گذارند و این امر خسارات جبران‌ناپذیری به روند آموزش کشور وارد می‌کند.

قربانی شدن آموزش و پرورش در برابر مشکلات اجتماعی و زیست‌محیطی

آموزش و پرورش به عنوان یکی از ارکان اساسی توسعه پایدار هر جامعه، همواره با چالش‌های متعددی مواجه بوده است. اما در سال‌های اخیر، مشکلاتی نظیر ناترازی انرژی، آلودگی هوا، ترافیک و سایر مسائل اجتماعی به یک تهدید جدی برای این سیستم تبدیل شده‌اند. متولیان امر در بخش های مختلف به جای مدیریت این چالش‌ها، بار آن را بر دوش دانش‌آموزان وسیستم آموزشی می‌گذارند و این امر خسارات جبران‌ناپذیری به روند آموزش کشور وارد می‌کند.
ناترازی انرژی یکی از مشکلات عمده‌ای است که در سال‌های اخیر گریبان‌گیر کشور شده است. عدم تأمین مناسب انرژی نه تنها بر کیفیت زندگی عمومی تأثیر می‌گذارد، بلکه به طور مستقیم بر فرآیند یادگیری دانش‌آموزان نیز تأثیر می‌گذارد. مدارس در بسیاری از مناطق، به دلیل قطع مکرر برق و گاز از امکانات اولیه آموزشی محروم می‌شوند. در این شرایط، دانش‌آموزان مجبورند در محیط‌هایی با نور ناکافی و بدون دسترسی به وسایل گرمایشی یا سرمایشی مناسب درس بخوانند. این وضعیت نه تنها تمرکز آن‌ها را مختل می‌کند بلکه انگیزه یادگیری را نیز کاهش می‌دهد.
آلودگی هوا نیز یکی دیگر از چالش‌های جدی است که بر سلامت جسمی و روحی دانش‌آموزان تأثیر می‌گذارد. در بسیاری از کلان‌شهرها، کیفیت هوای بسیار پائین به افزایش بیماری‌های تنفسی و دیگر مشکلات سلامتی منجر شده است. در روزهایی که آلودگی هوا به حد خطرناکی می‌رسد، مدارس ناچار به تعطیلی یا کاهش ساعات آموزشی می‌شوند. این امر باعث می‌شود که دانش‌آموزان نه تنها از برنامه‌های آموزشی عقب بیفتند، بلکه سلامت روانی آن‌ها نیز تحت تأثیر قرار گیرد.
ترافیک سنگین شهری نیز به عنوان یک عامل بازدارنده در فرآیند آموزش مطرح است. ساعت‌های طولانی که دانش‌آموزان در ترافیک سپری می‌کنند، نه تنها زمان مفید یادگیری را کاهش می‌دهد بلکه باعث خستگی و بی‌حوصلگی آنها می‌شود. این مسائل به وضوح نشان‌دهنده این واقعیت هستند که متولیان امر در دولت باید به جای نادیده گرفتن این مشکلات، راهکارهای مؤثری برای مدیریت آنها ارائه دهند.
متأسفانه، در بسیاری از موارد، بار این مشکلات به دوش دانش‌آموزان گذاشته می‌شود. سیاست‌گذاران و مسئولان به جای حل ریشه‌ای مسائل، سعی در انتقال فشار بر سیستم آموزش دارند و این موضوع باعث ایجاد احساس ناامیدی و بی‌عدالتی در میان دانش‌آموزان و خانواده‌های آنها می‌شود. در نهایت، این وضعیت نه تنها به روند یادگیری آسیب می‌زند بلکه آینده کشور را نیز تهدید می‌کند.
در نتیجه، ضروری است که متولیان آموزش و پرورش با همکاری نهادهای دیگر، به دنبال راهکارهایی برای مدیریت این چالش‌ها باشند. ایجاد زیرساخت‌های مناسب، سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر و برنامه‌ریزی شهری مناسب از جمله اقداماتی هستند که می‌توانند به بهبود وضعیت آموزش و پرورش کمک کنند. آینده کشور در دستان نسل جوان است و حفظ کیفیت آموزش یکی از مهم‌ترین وظایف ماست.