پرسپولیسِ در مسیر بازگشت

پرسپولیس در ادامه هفته دهم لیگ برتر فوتبال ایران با پیروزی ۳ بر صفر مقابل استقلال خوزستان به یکی از قاطع‌ترین نتایج فصل خود دست یافت. بردی که هم‌زمان با بازگشت اوسمار ویرا سرمربی برزیلی سابق سرخ‌پوشان به نیمکت این تیم بار دیگر موجی از امید و خوش‌بینی را میان هواداران پرسپولیس به راه انداخت، اما این نتیجه هرچند پرگل و چشم‌نواز بود لزوماً نشانه بازگشت قطعی پرسپولیس به مسیر قهرمانی نیست.
پیش از بازگشت اوسمار وحید هاشمیان فرصت چندانی برای تثبیت جایگاه خود روی نیمکت پرسپولیس پیدا نکرد. سرمربی جوان سرخ‌ها در هشت هفته ابتدایی فصل با تغییرات مداوم در ترکیب و سیستم بازی نه‌تنها نتوانست ثبات تاکتیکی لازم را ایجاد کند، بلکه در نهایت قربانی همان نوسانات شد. پرسپولیسِ هاشمیان بیشتر درگیر احتیاط محافظه‌کاری و تلاش برای گل نخوردن بود تا خلق موقعیت، اما اوسمار در نخستین تجربه‌اش پس از بازگشت با نگاهی هجومی‌تر وارد میدان شد. استفاده از ۲ مهاجم چون علی علیپور و تیوی بیفوما آزادی عمل بیشتر برای سروش رفیعی در پشت مهاجمان و حضور فعال محمد عمری در عمق دفاع استقلال خوزستان موجب شد پرسپولیس بار‌ها دروازه حریف را تهدید کند.
سرخ‌پوشان در این دیدار ۱۵ بار به سمت دروازه شلیک کردند و ۳ گل از ۳ موقعیت کلیدی به ثمر رساندند؛ آماری که در مقایسه با هفته‌های گذشته جهشی قابل توجه محسوب می‌شود. با این حال مهم‌تر از نتیجه نحوه بازی و نظم تیمی پرسپولیس بود. اوسمار برخلاف هاشمیان از تغییرات غیرمنطقی در پست بازیکنان پرهیز کرد و اجازه داد هر بازیکن در جای طبیعی خود ایفای نقش کند. میلاد محمدی در دفاع چپ ثابت ماند سرلک به‌جای باکیچ مصدوم وارد میدان شد و همان وظایف دفاعی و انتقالی را ادامه داد. این ثبات در چیدمان، نظم و روانی خاصی به بازی پرسپولیس بخشید.
با این همه نباید از یاد برد که این پیروزی برابر تیمی بحران‌زده رقم خورد و نمی‌تواند معیار دقیقی برای سنجش عیار واقعی پرسپولیس و سرمربی برزیلی‌اش باشد. لیگ برتر ایران در هفته‌های آینده با آزمون‌های سخت‌تری برای اوسمار همراه خواهد بود؛ جایی که باید در برابر رقبای سرسختی، چون، استقلال و... کیفیت واقعی سرخ‌پوشان را سنجید.