وضعيت کرونايي مسکن موقتي است!

مسکن در کنار ديگر کالاهايي که جزو سبد معيشتي مردم محسوب مي‌شود، کالايي لوکس و ويژه است؛ چرا که اغلب مردم طبقه متوسطي که روزگاري مسکن داشتند، به دليل دچارشدن به مشکلات مختلف روزافزون اقتصادي، يا آن را کوچک کرده‌اند، يا به ناچار فروخته‌اند.

از سوي ديگر مسکن، امکان خوبي براي سرمايه‌گذاري و جذب نقدينگي سرگردان جامعه به‌سوي خود است و همين امکان جذاب، اينک بازار مسکن را دچار رکود تورمي کرده و هر چند از سوي برخي اعلام شده که اين بازار به دليل شيوع کرونا، در حال تجربه افت قيمت است، اما اين افت قيمت آن‌چنان نيست که بتواند موجب شود مستاجرها خانه‌دار شوند.

اما اکنون زمزمه‌هايي به گوش مي‌رسد از وارد کردن بازار مسکن به بورس. طبعا بورس و کارکردن با آن ترفندها و تخصص‌هاي خاص خودش را دارد که براي افرادي که دنبال خريدن يک خانه براي تمام عمرشان هستند، روش مناسبي نيست و تنها موجب خواهد شد بورس‌بازان، روش‌هاي مختلف قيمت‌گذاري بورسي روي اين کالا را هم تجربه کنند، ضمن اين‌که دبير کانون سراسري انبوه‌سازان، با اشاره به اين‌که افزايش قيمت مسکن در ماه‌هاي آينده دور از تصور نيست، مي‌گويد:«کاهش ارزش پول، نوسانات نرخ ارز و رشد چشمگير شاخص بورس براي بازار مسکن مشکل‌ساز خواهد بود، در نتيجه مسئولان امر بايد با تدابير و برنامه‌ريزي‌هاي درست مانع از افزايش قيمت در بازار مسکن شوند.»

در اين ميان تنها کم شدن 4 صفر از پول ملي ممکن است عددها را به شکلي درآورد که از بار رواني صعود قيمت‌ها، کاسته شود و ناگهان مردم با اعدادي با صفرهاي بسيار مواجه نشده و از شنيدن قيمت يک ميلياردي خانه 45 متري در يک محله متوسط نشين شهر تهران متعجب و شوکه نشوند، چون با حذف چهار صفر، آن خانه 45 متري ديگر نه يک ميليارد، که 100هزار تومان خواهد بود! و به تعبير رئيس جمهور يکي از زيبايي‌هاي حذف 4 صفر از پول ملي، همين است؛ کسي دچار شوک و مشکلات رواني نمي‌شود!

اما برخي هم معتقدند با ورود مسکن به بورس،ممکن است کنترل تقاضا و ثبات نسبي اتفاق بيفتد. اما حقيقت ماجرا اين است که به فرض اين‌که ميانگين قيمت فعلي مسکن ميليوني، در تهران متري 6/15 ميليون تومان باشد و فردي با حقوق 5 ميليوني، تمام درآمد ماهانه خود را پس انداز کند؛ پس از 20 سال مي‌تواند خانه‌دار شود، اين بدان معني است که با وضعيت فعلي و تداوم آن تقريبا کمترشهروندي مي‌تواند مسکن بخرد!