سریال گران کردن کرایه حمل‌و‌نقل عمومی ادامه دارد!

ناوگان حمل‌ونقل عمومی، امسال و با پاندمی کروناویروس، سه بار گران شد، سه بارگرانی در طول 9 ماه! دلیل هر سه این گرانی‌ها، رعایت فاصله ایمنی مسافران و کم شدن تعداد مسافران در هر سفر بود؛ موردی که می‌توان گفت تقریبا فقط در تاکسی‌ها رعایت شد. اما اتوبوس‌ها و قطارهای مترو، به دلیل مسافر بسیارزیاد و نداشتن وسیله حمل‌ونقل به تعداد لازم، در ساعات پیک صبح و عصر و در برخی خطوط، در تمام روز، با تراکم و ازدحام مسافران مواجه بودند و هستند و حتی این نیمه تعطیلی دوهفته‌ای نیز، تغییری در به‌قول سخنگوی دولت:
«ازدحام کنسروی مسافران» ایجاد نکرده. قطارهای مترو، در صورتی با ازدحام و تراکم مسافران مواجه‌اند که تهویه مناسبی ندارند و مسافرانی که در کنارهم انباشته شده‌اند ناچارند مدت زیادی درکنارهم قرار گیرند و
در این حالت احتمال انتقال ویروس، بسیار زیاد است.
اما در مورد چنین وضعیتی، که باید حتما به آن رسیدگی و تدابیر خاصی برای حل این معضل اندیشیده می‌شد، تنها چیزی که هرازگاه شنیده‌ایم، گران شدن کرایه این وسایل است، بی آن‌که تسهیلات خاصی برای مسافران در نظر گرفته شود.  
معاون حمل‌و‌نقل و ترافیک شهرداری تهران با اشاره معوقات بودجه‌ای مترو تهران گفته است:«دولت و شهرداری برای افزایش مترو واتوبوسرانی منابع مالی تامین نکردند. قیمت تمام‌شده یک بلیط مترو در شهر تهران
 ۱۵ هزار تومان است که ازهر مسافرهزار تومان- که باید تصحیح شود:
1500 تومان!- گرفته می‌شود چراکه دولت و فرمانداری‌ها مخالفت می‌کنند.دولت باید سهم خودش را بدهد. ما نمی‌گوییم همه ۱۵هزارتومان را مردم بدهند اما بالاخره در حد ۵ هزار تومان را مردم بدهند.»
معاون حمل‌ونقلی که نمی‌داند کرایه و بلیت اتوبوس و مترو،
1500 است، حالا می‎خواهد این میزان را ناگهان به 5000 تومان برساند؛ واحتمالا استدلال ایشان هم این است که چون همه‌چیز گران شده و دولت هم به تعهداتش در پرداخت سهمش عمل نکرده، پس باید مردم این کسری ‌را بپردازند. پرسش اما این است که مردم چه‌قدر و تا کی می‌توانند جبران این کسری‌ها را بکنند، منابع مالی مردم از کجا تامین می‌شود که انتظار اداره مالی دولت از آنان می‌رود؟