خوزستان و معضلات تکرارشونده فصلی

خوزستان، استانی است که هم در فصل گرما و هم در فصل سرما، درگیر معضلات خاص زیست‌محیطی است؛ در فصل گرما، ریزگردها به جان شهرها افتاده و موجب آلودگی شدید هوا شده و امکان نفس کشیدن را از مردم سلب می‌کنند. همین مسئله موجب شده بر تعداد و مراجعات بیماران تنفسی و لاجرم قلبی ایا استان افزوده شود. در فصل سرما و بارندگی نیز است این استان با مشکلات خاص دیگری چون آبگرفتگی شدید شهرهای مختلف و بالا آمدن فاضلاب‌های شهری که حتی به لوله کشی‌های آب آشامیدنی نیز نفوذ می‌کند مواجه می‌شود، آبگرفتگی‌ها و آلودگی‌هایی که تا خانه مردم نفوذ کرده و لوازم خانه را از بین برده و یا حتی به ساختمان‌ها آسیب‌های فراوان وارد کرده و سلامت آنان را به خطر می‌اندازد. ضمن این‌که تردد در شهر، برای اغلب شهروندان و خودروها با مشکل مواجه می‌شود. این در حالیست که شهرداری اهواز به‌جای هزینه‌کرد بودجه این استان در راستای بهبود وضعیت فاضلاب این استاندارد برای یک ساخت یک آبنما، میلیاردی هزینه کرده و در عین حال اعلام می‌کند که بودجه موردنیاز برای ساماندهی آب‌های سطحی این استان، ۸ تا ۱۰ هزارمیلیارد تومان است که قرار شده حدود ۵۰ میلیون یورو از صندوق توسعه ملی برای حل این معضلات دریافت شود. پرسش اما این است که چگونه در چنین شرایطی ساخت یک آبنمای میلیاردی مهم‌تر از ساماندهی فوری آب‌های سطحی یک شهر می‌شود که ارتباط مستقیم با سلامت مردم دارد.



خوزستان، استانی است که هم در فصل گرما و هم در فصل سرما، درگیر معضلات خاص زیست‌محیطی است؛ در فصل گرما، ریزگردها به جان شهرها افتاده و موجب آلودگی شدید هوا شده و امکان نفس کشیدن را از مردم سلب می‌کنند. همین مسئله موجب شده بر تعداد و مراجعات بیماران تنفسی و لاجرم قلبی ایا استان افزوده شود. در فصل سرما و بارندگی نیز است این استان با مشکلات خاص دیگری چون آبگرفتگی شدید شهرهای مختلف و بالا آمدن فاضلاب‌های شهری که حتی به لوله کشی‌های آب آشامیدنی نیز نفوذ می‌کند مواجه می‌شود، آبگرفتگی‌ها و آلودگی‌هایی که تا خانه مردم نفوذ کرده و لوازم خانه را از بین برده و یا حتی به ساختمان‌ها آسیب‌های فراوان وارد کرده و سلامت آنان را به خطر می‌اندازد. ضمن این‌که تردد در شهر، برای اغلب شهروندان و خودروها با مشکل مواجه می‌شود. این در حالیست که شهرداری اهواز به‌جای هزینه‌کرد بودجه این استان در راستای بهبود وضعیت فاضلاب این استاندارد برای یک ساخت یک آبنما، میلیاردی هزینه کرده و در عین حال اعلام می‌کند که بودجه موردنیاز برای ساماندهی آب‌های سطحی این استان، 8 تا 10 هزارمیلیارد تومان است که قرار شده حدود 50 میلیون یورو از صندوق توسعه ملی برای حل این معضلات دریافت شود. پرسش اما این است که چگونه در چنین شرایطی ساخت یک آبنمای میلیاردی مهم‌تر از ساماندهی فوری آب‌های سطحی یک شهر می‌شود که ارتباط مستقیم با سلامت مردم دارد.
اما مهم‌ترین مشکلی که این‌جا می‌توان و باید بدان اشاره کرد این است که این آبگرفتگی‌ها تنها محدود به منازل مردم نمی‌شود، بیمارستان‌ها و مراکز درمانی نیز از چنین آسیب‌هایی در امان نمی‌مانند و چنین می‌شود که با آغاز بارش‌های پائیزی و زمستانی، و در اثر آبگرفتگی بیمارستان‌ها، بیماران و کادر درمان و همراهان آنان ناگزیر می‌شوند، پروسه درمان را نیمه‌کاره رها کنند وهمین امر به سلامت بیماران، آسیب می‌‌رساند. برای نمونه و در بارش اخیر، آبگرفتگی بیمارستان سربندر موجب شده حتی برای جابه‌جایی بیماران نشود از آمبولانس، خودرو و با برانکارد استفاده کرد و همراهان یا کادر درمان ناگزیر از به دوش گرفتن بیماران و جابه‌جایی آنان شده‌اند.
طبعا چنین اوضاع آشفته‌ای که درهر فصلی به شکلی تکرار می‌شود؛ شایسته این سرزمین زرخیز و مردمانش نیست، این شهروندان که مدام درگیر چنین معضلات دردناکی هستند، با توجه به سهم خود از ثروت این دیار، باید از حداقل امکانات شهری و استانداردهای یک زندگی عادی بهره‌مند باشند و در این زمینه توجه بیش از پیش مسئولان ذیربط را طلب دارند.

تولید ۱۱ هزار تن پروتئین در دریای برکت
همیاران سلامت؛ یاری گران فرهنگی کادر درمان کشور