تلفات آلودگی هوا، بیش از تلفات کروناویروس!

از زمستان سال گذشته تعلیق و یا اجرای طرح ترافیک، هر دو نشان دادند که  طرح ترافیک چه اجرا شود، چه نشود، تاثیری بر کاهش آلودگی هوا ندارد و آلودگی هوا به راه خود می‌رود. حتی پاندمی و تلفات بسیار زیاد کووید19 هم موجب نشد که این طرح بدون فایده برای کاهش آلودگی هوای تهران- که فلسفه وجودی این طرح بود- اجرا نشود و مردم همچنان ناچار شدند از وسایل نقلیه عمومی تحت بدترین شرایط بحران کرونا استفاده کنند.در حالی‌که می‌دانیم آلودگی هوا هم موجب افزایش بیماری‌های زمینه‌ای، به‌ویژه بیماری‌های تنفسی و قلبی می‌شود و هم سیستم ایمنی  را تضعیف کرده ودر این صورت بدن بستر مناسبی می‌شود برای ابتلا به هرگونه بیماری عفونی.
با توجه به این شرایط، روی دردناک ماجرا این است که به گفته مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران:« تعداد فوتی‌های آلودگی هوا در جهان چندین برابر فوتی‌های کرونا است.هر سال در دنیا حدود
۷ میلیون مرگ زودرس ناشی از آلودگی داریم این درحالیست که ویروس کرونا که این روزها تمام جهان را درگیر خود کرده تا امروز کمتر از یک‌ونیم میلیون فوتی داشته است.»
همین مسئله به سادگی نشان می‌دهد که باید به هرنحوی که شده، از آلوده شدن هوای کلان شهرها جلوگیری کرد و این یعنی جلوگیری از تردد موتورسیکلت‌ها، خودروهای دیزلی سنگین و وسایل حمل‌ونقل عمومیِ اغلب دودزا در سطح شهر و نیز توجه و سخت‌گیری بیشتر در زمینه معاینه فنی خودروها. هرچند اتوبوس‌های ناوگان حمل‌ونقل عمومی که اغلب هم فرسوده هستند، از طرح معاینه فنی معاف هستند و این خود مزید بر مشکلات عمده دیگر است.  
مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران به یک مشکل از نگاه دورمانده دیگر در این زمینه هم اشاره می‌کند؛ از بین بردن باغات داخل و اطراف تهران و تبدیل آن‌ها به مناطق مسکونی، تجاری، اداری و یا صنعتی، و در واقع نابود کردن ریه‌های این شهر از مهم‌ترین دلایل افزایش گازهای گلخانه‌ای به دلیل ازدیاد استفاده از سوخت‌های فسیلی و تولید روزافزون گاز متان به علت دفن انبوه زباله‌ها است. به این ترتیب هرچند در مورد خودروهای دودزای این شهر باید فکری عاجل بشود، اما از بین بردن باغات و فضای سبز تهران، بدون جایگزین کردن آنان به هر نحوی، آسیب جدی بر هوای شهر و سلامت مردم وارد کرده است.