مشكلات تكرارشونده خوزستان را، يك‌بار براي هميشه دريابيم

مشكل آب خوزستان، مشكلي است كه هر سال در فصل بارش، تكرار مي‌شود. باران مي‌بارد و شهر و خانه و مردم را سيل مي‌برد، باران مي‌بارد و فاضلاب در شهر فوران مي‌كند و خانه و زندگي مردم را فرامي گيرد و وضعيت بهداشتي تمام شهر را تهديد مي‌كند. آلودگي كه توسط سيلاب و فاضلاب وارد خانه‌هاي مردم مي‌شود، براي آنان مشكلات بهداشتي فراواني چون بيماري‌هاي عفوني و پوستي به همراه مي‌آورد. يكي از مشكلات مهم اين استان محروم در فصل بارش، برمي‌گردد به عدم عمق‌سنجي مناسب سيستم فاضلابي كه كارشناسانه و با توجه به ويژگي‌هاي جغرافيايي اين منطقه ساخته نشده، به همين دليل با نفوذ آب‌هاي سطحي، فاضلاب بيرون مي‎زند. مشكل ديگر اين استان و نيز شهر اهواز، نداشتن تصفيه‌خانه مناسب و كافي است كه موجب مي‌شود 80 درصد از فاضلاب اين ناحيه، وارد آب‌هاي سطحي، رودها و دریا ‌شود. همين امر، بر بهداشت و كيفيت آب آشاميدني اين استان نيز تاثير گذاشته و كار به جايي رسيده كه
رئیس مرکز بهداشت غرب اهواز با ابراز نگرانی از وضعیت آب شرب‌ روستاهای خوزستان از شرکت آبفا به مراجع قضایی‌ شکایت کرده؛ وي عنوان كرده است:«تاسیسات روستایی اوضاع خوبی ندارند و خرابی دستگاه‌های کلرزنی و نبود ماده ضدعفونی کننده (پرکلرین) در تاسیسات بیداد می‌کند. نمی‌توانیم به سادگی از کنار آبی گذر کنیم که هنوز فاقد کلر و پرکلرین است.»
در اين ميان حتي مدیران آبفاي اين منطقه هم اذعان دارند كه در کل کشور هیچ شهری در زمینه جمع‌آوری فاضلاب با بحرانی شبیه اهواز روبه‌رو نیست. در شرایطی که میانگین سرانه دسترسی به شبکه فاضلاب مدرن در کشور به بیش از 50 درصد رسیده، این رقم در خوزستان
 37 درصد است. به گفته مديرعامل آبفاي اهواز، دراين شهردر طول 24ساعت شبانه‌روز 300هزار مترمکعب فاضلاب تولید می‌شود که از این ميزان، 250هزار مترمکعب به‌طور مستقیم وارد منابع آبی می‌شود.
اما با وجود چنين مشكلاتي كه هرسال و در فصل بارش‌ تكرار مي‌شود، رديف بودجه‌اي كه براي اين معضل در نظر گرفته شده تنها 400 ميليون تومان است؛ در حالي‌كه به گفته مدیرعامل آبفای خوزستان، تکمیل شبکه فاضلاب اهواز به حدود 500 میلیون یورو، معادل 15هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد، تا دسترسی 20هزار نفر به شبکه فاضلاب انجام شود.
 همين مشكلات هر سال تكرار شونده اين منطقه محروم است كه موجب افزايش مهاجرت از اين استان به پايتخت و گسترش حاشيه‌نشيني مي‌شود؛ پايتختي كه تنها بر اساس يك شايعه در مورد وجود تمساح در درياچه شهداي خليج فارس، تمام امكانات شهري و امدادي بسيج شدند تا تمساح مزبور را هرطوركه شده پيدا كنند. اما آيا نيمي ازاين ميزان امكانات در مورد استاني چون خوزستان با اين‌همه مشكلات عديده، اختصاص داده شده است؟ و تا اين حد در مورد اين استان، احساس مسئوليت وجود دارد؟ خوزستان زرخيز، نيازمند رسيدگي فوري است، اين استان به رديف بودجه‌اي خاص و پروپيمان نيازمند است تا مسئولانش بتوانند اين مشكلات ساختاري در رابطه با آب و بارش و فاضلاب را مرتفع كنند. مشكلي كه هر سال تكرار مي‌شود؛ طبيعي است كه به يك را حل ساختاري و كارشناسانه نياز دارد و نمي‌توان با بودجه 400 ميليون توماني، به راه حل‌هاي اساسي و هميشگي دست يافت. مردم اين استان، هرسال چشم اميدشان، به تدبير خاص و ويژه مسئولان است تا با راه‌حل و بودجه‌اي مناسب از راه برسند و تكليف اين استان را با آب و باران و سيلاب براي هميشه روشن كنند.