كروناويروس؛ آيا افزايش بيكاري همچنان ادامه دارد؟

با پاندمي كرونا در جهان، افزايش بيكاري نيز به يك پديده جهاني تبديل شد؛ البته در اين ميان، برخي از كشورهاي توسعه يافته و حتي توسعه نيافته، پس از مدتي توانستند اين مسئله را به نحوي كنترل كرده و با حمايت‌هاي مختلف، بيكارشدگان را از فلاكت نجات دهند. در كشور ما گرچه تدابير خاصي در اين مورد انديشيده نشد و صرفا به برخي از شاغلان رسمي و غيررسمي، كه كار خود را از دست داده بودند، بيمه بيكاري تعلق گرفت، اما از آن‌جا كه تعداد شاغلان مستقل، در ايران بسيار زياد است و اغلب اين افراد يا معمولا بيمه ندارند يا بيمه خويش‌فرما دارند، با از دست‌دادن كار خود، به صف حدود 6 ميليوني بيكاران كشور پيوستند. بر اين اساس داده‌های مرکز آمار از كاهش ۱.۵میلیون نفر از جمعیت فعال کشور در پاییز ۹۹ در مقایسه با پایان سال۹۸ خبر می‌دهد. وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی ایران اخیرا در نشست«همفکری با صاحب‌نظران حوزه اجتماعی و رفاهی» از «خسارت‌های سنگین» شیوع کرونا سخن گفته. به گفته وي، ایران «درهمه حوزه‌ها» شاهد عوارض منفی شیوع کرونا بوده؛ اتفاقی که به گفته او در نهایت منجر به «توسعه فقر در جامعه» شده است. بر اساس گزارش مرکز آمار، در پاییز امسال از هرچهار ایرانی فقط یک‌نفر شاغل بوده است. اما نكته جالب توجه اين‎جاست كه همه جمعیت باقیمانده «بیکار» به‌حساب نمی‌آیند. چون بخش بزرگی از آن‌ها در سن کار نبوده و بخش بزرگ‌تری هم اصولا دنبال کار نبوده‌اند. در آمار رسمی، وقتی کسی در جست‌وجوی کار نباشد -فارغ از این‌که دلیلش ناامیدی از یافتن شغل است، یا چیز دیگر- بیکار تلقی نمی‌شود. در واقع به همین دلیل - با وجود کم‌شدن تعداد شغل‌های موجود در اقتصاد ایران- ظرف یک‌سال گذشته نرخ بیکاری کاهش پیدا کرده؛ چون افراد کمتری دنبال کار می‌گشته‌اند!