هر روز بر لیست اولویت‌بندی واکسیناسیون افزود می‌شود!

تا پیش از آغاز سال جدید، تعطیلات نوروزی و عادی‌انگاری برخی مسئولان در زمینه پاندمی و اجازه سفر- به هرطریقی- تنها سخن از اولویت کادر درمان در واکسیناسیون بود؛ زیرا این عزیزان فداکار، در خط مقدم قرار داشتند و لازم بود جانشان در امان باشد. پس از این گروه، طبق لیست وزرات بهداشت، سالمندان و افراد مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای قرار گرفته بودند. هدف‌گذاری این وزارتخانه هم واکسینه کردن یک میلیون وهشتصدهزارنفر تا پایان اسفندماه بود، مواردی از لیست سال قبل که به عملی شدن یک سومِ این میزان قول داده شده هم نیانجامید. اما پس از پایان تعطیلات نوروزی، ناگهان رنگ‌ها و لاجرم هدفگذاری‌های واکسیناسیون، برای چندمین بار تغییر کرده، اینک با قرمزشدن بسیاری ازشهرها و درگیری مردم با انواع ویروس‌های جهش یافته که به‌سرعت بیمار را درگیر و در وضعیت اورژانس قرار می‌دهد، آمبولانس‌ها و نیروهای اورژانس هم به خط مقدم پیوسته‌اند-افزایش 500درصدی ماموریت‌ها و ابتلای 48 درصدی نیروهای اورژانس- و بر همین اساس، برای این افراد هم  درخواست اولویت در واکسیناسیون شده است. 
وضعیت کشور شوربختانه به‌گونه‌ای است که نه برنامه متقن و غیرقابل چون‌وچرا و اماواگری برای کنترل مردم وجود دارد و نه برای کنترل ویروس، و با این وضعیت هنوز باید منتظر ورود واکسن‌های خریداری شده تا یکی دو هفته بعدی باشیم که مسئولان بهداشتی مدام در مورد وخیم‌تر شدن اوضاع کرونایی در آن زمان، اخطار می‌دهند. بیائیم بپذیریم که تا حدودی در مورد برخی بازگشایی‌ها، اجازه ترددها و سفرها و ... ساده‌انگاری کردیم.
 ساده‌انگاری که هنوزهم ادامه دارد؛ چنانچه وزیر بهداشت انجام مراسم مذهبی جمعی ماه مبارک رمضان را با اجرای پروتکل‌ها ممکن دانسته است، دقیقا همان ماجرایی که در مورد سفرهای نوروزی اتفاق افتاد که قراربود با رعایت پروتکل‌ها انجام شوند، اما  پرسش این است که چه کسی، نهادی، وزارتخانه‌ای و یا سازمانی، چگونه و با استفاده از کدام روش‌های نظارتی خاص و غیرقابل اغماض قرار است رعایت پروتکل‌ها را در مجامع مختلف تضمین و نظارت کند؟