ضرورت توجه نامزدهاي انتخاباتي به وضعيت و مشكلات كشور

به زودی اسامی نامزدهای تایید صلاحیت شده از سوی شورای نگهبان منتشرخواهد شد و استارت انتخابات رسماً کلید خواهد خورد. اما شروع  فعالیت های تبلیغاتی نامزدها ازهم اکنون آغاز شده است و شبکه های مجازی محلی برای دور زدن قانون انتخابات در این زمینه هستند. البته که نمی توان گفت حرف زدن نامزدها و شنیدن صحبت های آنها برای ریاست جمهوری آینده ناصحیح است. چرا که هرچه بیشتر گفته شود و هرچه بیشتر شنیده شود آگاهی جامعه برای انتخاب فرد اصلح بالاتر می رود.
اما نکته ای در این بین وجود دارد که تمامی نامزدهای موجود که از هم اکنون در توئیت ها و نشست های مجازی خود را نجات بخش کشور از بند مشکلات مختلف می دانند و به اتفاق معتقدند که معضلات امروز ایران نیاز به مدیریت دارد که مجریان کنونی از آن بی بهره و ناتوانند، اما آنها با کابینه خود و مدیریت کارشناسی که دارند،چرخ مشکلات کشور را از گل خارج خواهند ساخت و مردم در انتظار بهشتی از آرامش باشند.
اما تمام این نامزدها و یا حداقل آنها که اسم و رسمی دارند و سال ها در عرصه های مختلف مدیریتی کشور حضور داشته اند، باید به این سئوال پاسخ دهند که با کدام مدل ساختاری می خواهند این مشکلات را برطرف کنند که تا این حد از قاطعیت مدعی نجات ملت و کشور و رساندن کشتی نظام به ساحل آرامش هستند؟!
حرف این است که بعضي از این افراد که امروز در قالب کارشناس و آسیب شناس سیاسی،اقتصادی و اجتماعی وارد گود شده اند، خودشان دست پرورده همین ساختار مدیریتی هستند و هرکدام برای دوره ای در این چرخه حضور داشته اند و جزئی از این چرخ دنده ها بوده اند. آیا قرار است قوه جدیدی را معرفی و تأسیس کنند که تمام امور و مشکلات کشور را از طریق آن حل و فصل کنند و یا قرار است معجزه ای رخ دهد.
واقعاً این رویه توهین به شعور مخاطبان و عامه مردم است که ابتدا لیستی از مشکلات کشور را تهیه و برای مردم بازگو کنیم و بعد بگوییم تمام این مشکلات با "مدیریت من" حل خواهد شد. هرچند که رزومه نامزدها و عملکردشان در دستگاه ها و نهادهای مختلف دولتی و حکومتی مشخص است، جای تعجب اینجاست که هریک گویی از عالمی دیگر حرف می زنند که ما چشم بصیرت دیدن آن را نداریم و قرار است ایشان با نشستن بر کرسی ریاست جمهوری پرده را مدیریت خاص خود کنار بزنند و مردم از نو زندگی خود را شروع کنند و انگار نه انگار که اقتصاد کشور تا گردن در باتلاق ورشکستگی فرو رفته، تعداد کثیری از مردم به عنوان مال باخته در این اقتصاد هستند، وضعیت سیاست خارجی کشور درتنگنایی همه جانبه است، بیکاری و تورم برتمام اقشار جامعه فشار آورده و حتی بعضاً مردم از فرط فشار مشکلات دچار بی تفاوتی و قهر شده اند.
باید این نکته را نه از باب خیرخواهی نامزدها بلکه به سبب جلب توجه مردم به مدعیان ریاست جمهوری گوشزد کرد که بیان شعارهای بی پشتوانه همچون آنچه تاکنون دیده شده، به جای افزایش جذب مردم و میزان مشارکت عمومی نتیجه عکس خواهد داشت. لذا به نظر می رسد نامزدها باید هرچه سریعتر برنامه ای مدون و مشخص را همراه با راهکار برای مشکلات به مردم ارائه دهند و بی جهت وعده حل تمام مشکلات را ندهند. اگر نامزدها به صورت معقول به موضوع مشکلات جامعه بپردازند مطمئناً مردم نیز با نگاهی معقولانه به قضیه نگاه خواهند کرد و می توان به این شکل انگیزه مشارکت رابالا برد در غیر این صورت باید شاهد تکرار
نسخه های قبلی انتخابات باشیم با این تفاوت که انگیزه مشارکت مردم نسبت به دوره های قبل قابل تأمل است .