وزارت نیرو و قطعي هاي مكرر برق

قطعی برق، در چند روز اخیر و به‌صورت پیاپی و در برخی مناطق با دفعات تا سه بار، مشکلات عدیده‌ای برای مردم به‌وجود آورده و آن میزان از برنامه‌ریزی  و نظمی را هم که می‌توان در شرایط فعلی كرونا و تحريم ها در کشور داشت به‌هم ریخته است. جدول خاموشی که وزارت نیرو منتشر کرده نیز، کارایی چندانی ندارد، چون نظم و برنامه‌ریزی خاصی ندارد؛ زیرا دراین جدول، وضعیت برخی مناطق که نیروی برق‌شان از چند حوزه  برق‌رسانی مختلف تامین می‌شود، در نظر گرفته نشده و همین موجب شده، برخی از مناطق تهران، تا سه بار در طول روز دچار قطعی برق شوند، یعنی در حدود  6 ساعت در روز برق نداشته باشند!
قطعی برق نه تنها زیست خانوادگی را دچار تعلیق کرده-کارهای مرتبط با برق در خانه روی زمین مانده و به‌موقع انجام نمی‌شود، بیمارانی که در خانه از تجهیزات پزشکی استفاده می‌کنند دچار مشکلات فراوان شده‌اند، دانش‎آموزانی که باید به‌صورت آنلاین در کلاس حاضر شوند، نمی‌توانند و...- زیست شهری را نیز به‌نحوی مختل کرده و به‌عنوان نمونه موجب قطعی چراغ‌های راهنمایی و رانندگی و موجب ترافیک سنگین در برخی نقاط شهر شده. تحت چنین شرایطی که مزارع «مجوزدار» تولید رمزارز، در حال فعالیت شبانه‌روزی هستند؛ برای مثال دو توان نیروگاه مفتح همدان و کهنوج هر کدوم با ۱۰۰۰ مگاوات ظرفیت تولیدرا مصرف می‎کنند- چون با پول دیجیتالی، که پولی دولتی نیست؛ راحت‌تر می‌توان تحریم را دور زد و رئیس‌جمهورهم درخواست کرده از صرافی‌ها در رابطه با رمزارزها،
رفع انسداد شود- مردم باید تحمل کنند تا تحریم دور زده شود تا بتوان کالاهای مورد نیاز آنان تأمین شود تا زندگی‌شان آسان‌تر شود و... .
 در واقع تا ماجرای فرسودگی تجهیزات وزارت نیرو، خشکسالی و اولویت داشتن تامین برق برای ماینرها ادامه دارد، وضعیت کشور در رابطه با قطعی برق به همین نحو ادامه خواهد داشته و با گرم شدن هوا در نهایت مردم در مثلث «گرما، قطع برق و اینترنت» گیر خواهندافتاد؛ چون نمی‌توان از وسایل سرمایشی استفاده کرد و برخی شهروندان دورکار و دانش‌آموزان و دانشجویان، برای ادامه درس وشرکت در آزمون‌های پایان ترم اینترنت لازم دارند؛ در حالی‌که باتری‌های سایت‌های BTS وظیفه تاب‌آوری برای تأمین برق تجهیزات و آنتن را دارند که تاب‌آوری سایت‌ها به بازه دو تا چهار ساعته محدود است و اگر قطعی برق ادامه پیدا کند، این سایت‌ها هم خاموش می‌شوند!
همه این‎ها را داشته باشیم در حالی‎که تمام تلاش‎های دولت‎های اخیر، در رابطه با انرژی هسته‎ای و تحمیل و تحمل تحریم‎ها با تمام عوارض دردناکش، این بود که کشور بتواند از یک انرژی پاک برای تولید برق استفاده کند؛ اما شوربختانه هنوز این اتفاق نیفتاده و به گفته وزیر نیرو درخصوص میزان سهم تولید برق هسته‌ای در کشور:«نیروگاه اتمی بوشهر در زمانی‌که کاملا آماده است توانی که وارد شبکه می‌کند ۱۰۰۰ مگاوات بوده، و باید گفت که در حال حاضر سهم تولید برق هسته‌ای در کشور کمتر از دو درصد است.»
در کشوری که سرشار از انرژی‌های تجدیدپذیری مانند باد و نور خورشید است، انتظار علمی، منطقی و طبیعی آن است که از این دو انرژی برای تولید برق استفاده شود، برای مثال در بخش وسیعی از دوکویر بزرگ ایران و شهرهای کویری می‌توان از پنل‌های خورشیدی استفاده کرد. در مناطق مرتفع و بادخیز، می‌توان از نیروگاه‌های بادی سود جست، و البته که هزینه تأمین پنل‌های خورشیدی و بادی بسیار کمتر است و حتی شهروندان نیز، مانند برخی کشورها، می‌توانند در پشت بام خانه خود از این پنل‌ها برای تولید برق شخصی و خانگی استفاده کنند. اما پرسش نهایی و مهم، این است که وزارت نیرو چرا از چنین انرژی‌های حاضر و آماده و تجدیدپذیر غافل مانده است؟