بحران آب و تبعاتی که آهسته در راه هستند

«بحران آب» با این‌که چند دهه از آغاز آن می‌گذرد، اما کمتر مورد توجه قرار گرفته و مسئولان ذیربط در بخش‌های مختلف-چراکه این بحران، معضلی چندجانبه است- درطی ده‌هایی که فرصت وجود داشت، بدان توجه نکردند یا میزان توجه بسیار و در حد هشدار و اطلاع‌رسانی بود. اما امروز نه فقط کشور ما، بلکه اغلب کشورهای جهان درگیر چنین بحران پیش‌رونده‌ای هستند.
بحران آب، بحرانی چندوجهی است؛ هم بر صنعت تولید برق تاثیر می‌گذارد، هم کشاورزی را تهدید می‌کند و هم تهیه آب شُرب را به یک «معضل» تبدیل می‌نماید. ضمن آن‌که برداشت‌های بی‌رویه از سفره‌های زیرزمینی، موجب فرونشست زمین و از بین رفتن خاک و مزارع کشاورزی هم می‌شود. بنایراین، نمی‌توان به «بحران آب» تنها از یک زاویه و از سوی یک سازمان، نگاه کرد، مآل‌اندیشی در این رابطه نیاز به تجمیع قوای تمامی سازمان‌های مرتبط و استفاده از تخصص متخصصان مختلف در این زمینه است.
در این رابطه، مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت زیست محیطی آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست گفته است:«اگر زمینی فرونشست کند، نسل‌های آینده دیگر در آن زمین جایی برای زندگی نخواهند داشت و (این مسئله) حتی می‌تواند امنیت ملی کشور را دچار خدشه کند و به‌نوعی مناطق فرونشسته را برای همیشه از دست خواهیم داد.» وی چنین ادامه می‌دهد که:«هرچند که سازمان نقشه‌برداری و زمین‌شناسی مسئله فرونشست در کشور را پایش می‌کند اما این مسئله موضوعی بین‌بخشی است و در این میان وزارت نیرو باید دغدغه بیشتری داشته باشد، چراکه علت اصلی فرونشست برداشت‌های بی‌رویه آب از آبخوان‌ها است.»
رئیس سازمان زمین شناسی کشور معتقد است باید هر چه زودتر مدیریت منابع آب را در دستورکار قرار داده و الگوهای کشت را تغییر دهیم. او با بیان اين‌که فرونشست آب تهدیدی برای نسل‌های آینده است، می‌گوید دلیل مهاجرت‌ها در بسیاری از نقاط ایران کمبود آب است.»
با توجه به سخنان این دو مقام؛ در نهایت، مسئله مدیریت آب، استحصال و استفاده مفید از آن و جلوگیری از هدررفت وبرداشت بی‌رویه از سفره‌های زیرزمینی، امری است که به وزارت نیرو مربوط می‌شود و این وزارتخانه است که باید با پذیرفتن مسئولیت خویش در این مورد، نقش ویژه و حیاتی خود را
در مدیریت این بحرانِ رو به گسترش ایفا کند.