عارضه‌ای به نام دق کردن از غصه، واقعی است!

شکستن قلب اصطلاحی رایج در تمامی فرهنگ‎هاست . البته ما در زبان فارسی بیش از شکستن قلب، از تعبیر دل‎شکستگی استفاده می‎کنیم. تجربه احساس ناراحت‎شدن و غمگین‎بودن، یک تجربه عام در میان تمام انسان‎هاست، دیدگاه‎های علمی فراوانی وجود دارد که ثابت می‎کند احساسات و عواطف به‎ویژه احساس دل‎شکستی بر سلامت جسم تاثیری غیرقابل انکار دارد و گاهی موجب می‌شود فرد دلشکسته، جان خود را از دست بدهد؛ در این حالت معمولا گفته می‌شود وی از شدت غصه، دق کرد!
اکنون محققان یک گام به کشف علت مرگ برخی افراد بر اثر «دل‌شکستگی» نزدیک شده‌اند. آنان معتقدند ترکیب اضطراب بلندمدت و رویدادی ناگوار می‌تواند موجب بروز پدیده‌ای به نام نشانگان دل‌شکستگی یا «دق کردن» در انسان شود.
نشانگان دل‌شکستگی یا «تاکوتسوبو» علایمی مشابه حمله قلبی دارد که می‌تواند شامل درد قفسه سینه و نفس‌تنگی باشد.این نشانگان می‌تواند باعث بروز طیفی از مشکلات شود. پژوهش جدیدنشان می‌دهد دو نوع مولکول مرتبط با افزایش اضطراب نقشی اساسی در بروز این نشانگان ایفا می‌کنند.
این محققان یاخته‌های قلب انسان و موش را در آزمایشگاه بررسی کردند و نحوه واکنش این یاخته‌ها را به آدرنالین ترشح شده بر اثر قرار گرفتن در معرض این دو مولکول سنجیدند.
محققان در بررسی این یاخته‌های قلب شاهد حساسیت بیشتر آن‌ها به آدرنالین بودند و دریافتند که احتمال منقبض نشدن‌شان نیز بیشتر است.بدین ترتیب، تغییرات مرتبط با نشانگان دل‌شکستگی بیشتر هنگام پایین‌تر بودن سطح آدرنالین مشاهده شد.میکرو آر.ان.ای‌های ۱۶ و ۲۶آ از عوامل بروز افسردگی، اضطراب و افزایش تنش در بدن هستند و این نشان می‌دهد که وقوع شوک عاطفی پس از تنش‌های بلندمدت، می‌تواند باعث بروز نشانگان دل‌شکستگی شود.
اکنون محققان امیدوارند در آینده بتوانند آزمایش خون یا دارویی در واکنش به این یافته‌ها ابداع کنند.استاد داروسازی قلب دانشکده سلطنتی لندن، می‌گوید: «نشانگان تاکاتسوبو یک بیماری جدی‌ است، اما تا کنون سازوکار وقوعش در پرده ابهام بوده است.نمی‌دانیم چرا بدن بعضی افراد چنین واکنشی به شوک عاطفی ناگهانی نشان می‌دهد و بدن بسیاری نه.»
این پژوهش نشان می‌دهد که تنش‌های طولانی‌مدت گذشته و وجود ریز آر.آن.ای‌های ناشی از آن می‌تواند موجب بروز نشانگان تاکوتسوبو در صورت بروز تنش‌های بعدی شود.تنش به شکل‌های مختلفی بروز می‌کند و برای درک فرایند بروز این تنش‌های مزمن باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
بدین ترتیب، ضروری است که در مورد این بیماری که کمتر به آن توجه شده است اطلاعات بیشتری به دست آید و روش‌های جدیدی برای پیشگیری و درمان آن پیدا شود. انجام این پژوهش نه تنها گامی مهم برای درک بهتر این بیماری اسرارآمیز است، بلکه می‌تواند در یافتن روش‌های جدیدی برای تشخیص و درمان افراد در معرض خطر ابتلا به این نشانگان راهگشا باشد.