نهادهای خیریه الگویی از توانایی بخش خصوصی

از دیرباز به سبب نوع فرهنگ ملی و مذهبی در ایران،همواره نهادها و گروه هایی مردمی برای کمک رسانی به نیازمندان و حتی برنامه ریزی عمومی برای ساماندهی امورات مردمی همچون تامین آب و مبارزه با بلایای طبیعی همچون سیل و خشکسالی و راه سازی و ... وجود داشتند که جدای از برنامه های حکومت اقدام می کردند و با سرعت بیشتری درصدد حل مشکلات شهر و روستای خود بودند.
باگذشت زمان این فرهنگ توانمندسازی همراستا با رشد و توسعه جوامع بشری خود را به روز کرد و امروز شانه به شانه دولت ها و حتی جلوتر از آنها و
با قدرت و کیفیت بسیار بالاتری می توانند در بحث مدیریت امورات ملی و مردمی فعالیت کنند.
به عنوان مثال طی جلسه ای که مجمع خیرین با نمایندگان مجلس داشتند آمادگی خود برای تأمین 50 میلیون دوز واکسن را اعلام کردند و خواستار
فراهم سازی امکانات قانونی برای این مهم شدند. این موضوع تنها مشت نمونه خروار از توانایی های بخش خصوصی کشور می باشد که نهادهای خیریه تنها یکی از انشعابات این بخش توانمند می باشد.
لذا باید به صورتی منطقی و با نگاهی سازنده نسبت به حضور این جریان های مردم نهاد در حل مشکلات و معضلات کشور، موانع موجود را برطرف ساخت و بستری برای حضور فعال مردم در ساختار اجرائی کشور را ترتیب داد. قطعاً به سبب حسن نیت چنین جریان هایی،کیفیت کار بیشتر و بهره وری بالاتری نصیب مردم خواهد شد.