سندرم نفروتیک؛ درباره یک مشکل جدی برای کلیه ها

سندرم نفروتیک یک سری علل اولیه و چندین علت ثانویه دارد. برخی از بیماری هایی که باعث سندرم نفروتیک می شوند تنها بر کلیه ها تاثیر می گذارند.
به گزارش عصر ایران ، سندرم نفروتیک که تحت عنوان نفروز نیز شناخته می شود، مجموعه ای از علائم را به خود اختصاص می دهد که به واسطه آسیب به غشای پایه گلومرول های کلیه ایجاد می شود. این آسیب باعث می شود که کلیه ها مقادیر زیادی پروتئین دفع کنند، چیزی حدود 2 گرم و یا بیشتر در روز. دفع پروتئین در ادرار منجر به مشکلات متعددی از جمله ادم و هیپرلیپیدمی می شود که هر یک از آنها خود نیازمند رسیدگی سریع و مداخله پزشکی هستند.
اطلاعاتی که در ادامه عنوان می شوند، بر اساس مطالعات انجام شده توسط موسسه خدماتی- پژوهشی ناسودبر مِـیو کلینیک آمریکا دسته بندی شده اند:
 علائم سندرم نفروتیک
- مقدار زیاد پروتئین در ادرار
- سطوح بالای کلسترول و تری گلیسیرید در خون (هیپر لیپیدمی)
- سطوح پایین پروتئینی به نام آلبومین در خون (هیپو آلبومینمی)
- تورم یا همان ادم به خصوص در مچ پا، پا و اطراف چشم ها
علاوه بر موارد فوق، افراد مبتلا به سندرم نفروتیک ممکن است با نشانه های زیر هم رو به رو شوند:
- ادرار کف آلود
- افزایش وزن ناشی از تجمع مایع در بدن
- خستگی
- از دست دادن اشتها
 عواملی که منجر به بروز سندرم نفروتیک می شوند
کلیه های ما پر از رگ های خونی ریز به نام گلومرول هستند که موازی با حرکت خون در آنها، آب اضافی و مواد زائد به جریان ادرار فیلتر می شوند. حال سندرم نفروتیک زمانی رخ می دهد که گلومرول ها آسیب دیده باشند و نتوانند خون را به درستی فیلتراسیون کنند. این اختلال در نهایت سبب می شود که دفع پروتئین به ادرار افزایش یابد.
در این میان آلبومین یکی از مهم ترین اجزای پروتئینی بدن به شمار می رود و به آن کمک می کند تا مایع اضافه را از کلیه ها بیرون بکشد. مایع خارج شده سپس از طریق ادرار از بدن حذف می شود. بدون حضور آلبومین، مایع اضافی در بدن احتباس می یابد و منجر به تورم (ادم) در ناحیه پا، مچ پا و صورت خواهد شد.
سندرم نفروتیک یک سری علل اولیه و چندین علت ثانویه دارد. برخی از بیماری هایی که باعث سندرم نفروتیک می شوند تنها بر کلیه ها تاثیر می گذارند. این دسته از عوامل را علل اولیه بیماری می نامند و اغلب شامل زمینه های ژنتیکی و بحث های تخصصی تر همچون نفروپاتی غشایی هستند.