نا امنی افغانستان تنها درمرزهای این کشور محدود نخواهد شد

طی روزهای اخیر انفجار در مساجد شیعیان و اهل سنت در افغانستان فاجعه ای از جنس خشونت سیاه را به بار آورده که بیش از پیش مظلومیت این ملت را عیان ساخته است. صحنه های از کشتار مردم روزه دار و جنازه کودکان و زنان  بی پناه دل هر بیننده را تکان می دهد.
آنچه از ظواهر امر پیداست این انفجارها را نیروهای وابسته به داعش ترتیب داده اند، اما نکته ای در پس این وقایع پنهان است که باید به آن توجه ویژه داشت. فضای افغانستان به گونه ای است که بیشتر اختلافات به صورت قومی و قبیله ای است و کمتر نزاع های مذهبی میان جریان های مذهبی دیده می شود. اما این بار گویا برخی کشورها و جریان های خارجی حساب ویژه ای روی اختلافات مذهبی بازکرده اند و درصدد راه انداختن جنگ و نفرت میان شیعیان و اهل سنت هستند.
در این میان تنها بازنده میدان مردم مظلوم افغانستان هستند که فارغ از هرگونه دسته بندی مذهبی مورد کشتار قرار می گیرند و راه نجاتشان تنها آوارگی به کشورهای همسایه است. از آنجا که کشورمان به لحاظ امنیتی و دیپلماسی از دیرباز قدرت و نفوذ قابل ملاحظه ای در افغانستان داشته و به رسم همسایگی و اشتراکات فرهنگی و زبانی همواره درکنار ملت افغانستان بوده و هست، انتظار می رود در این وانفسای تحولات و ناامنی های افغانستان بیش از پیش و موثرتر از هرزمان دیگری به ایفای نقش سازنده خود بپردازد.
شکی وجود ندارد که نا امنی افغانستان تنها درمرزهای این کشور محدود نخواهد شد و تبعات منفی مستقیم و غیرمستقیم بسیاری برای همسایگان و به ویژه ایران خواهد داشت. نمونه آن هجوم بی شمار پناهجویان افغانستانی طی ایام اخیر به کشورمان می باشد که غیرقابل باور است. مسلماً کمک به حفظ امنیت افغانستان می تواند علاوه بر حفظ جان مردم بی پناه این کشور، جلوی مهاجرت های گسترده و تبعات بعدی آن را بگیرد.