راهکاری تلخ اما واقعی برای آلودگی هوا

بعضاً درون ماشین برای تحمل ترافیک رادیو را باز می کنید و اگر بخت یارتان باشد و در ساعات پیک اخبار شنونده تیتر و تفسیر اخبار باشید، با سوژها و نکات قابل تأمل و حکمت آموزی مواجه خواهید شد. درهمین راستا پس از آنکه تقریباً اکثر استان های کشور به سبب آلودگی شدید هوا تعطیل و نیمه تعطیل شدند، در بخش خبری
صبح گاهی یک کارشناس هواشناسی روی خط آمد و در پاسخ به سئوال مجری مبنی بر اینکه باید با این ریزگردها چه کرد؟ خیلی جدی و با صراحت گفت مردم چاره ای جز تحمل ندارند!.
هرچند مجری برنامه به قولی کار را جمع و جور کرد و گفت امیدواریم بارش هایی داشته باشیم، کارشناس هواشناسی گفت حداقل تا نیمه دوم مرداد ماه بارشی که بتواند این گرد و غبار را به زمین بچسباند در راه نیست و باز تکرار کرد که مردم چاره جز تحمل و مدارا با این وضع ندارند.
این پاسخ های کارشناس هواشناسی شاید خیلی برای شنونده جذاب نبود، اما واقعیت این است که نحوه مدیریت بحران ها و مشکلات در کشورما تنها راه چاره برای مردم را تحمل و مدارا می داند. چرا که حاصلی از آن خارج نمی شود و راه بجایی نمی برد. درمورد گردوغبارهای اخیر تنها گزینه فرار اعلام وجود منشأخارجی این طوفان هاست. اما کسی دنباله آن را نمی گوید که وظیفه مذاکره با خارجی ها برعهده کیست؟ چه کسی باید با طرف های عراقی یا عربستانی صحبت کند تا جلوی بروز چنین حوادثی را بگیرند و یا سد کننده آن باشند.
مردم که اختیار ندارند و مدیران هم گویا حوصله یا وقتی برای رسیدگی به این موضوعات پیدا نمی کنند. به هرحال معضل طوفان ها و گرد و خاک چیزی نیست که به سادگی از کنارش بگذریم . باید در قالب یک مجمع واقعی با همسایگان گفتگو و مذاکره سازنده و حتی
تهدید کننده داشته باشیم تا این چنین سلامت و زندگی مردم و اقتصاد کشور از بابت آن آسیب نبیند. البته مدیریت اجرایی این بحران در داخل کشور نیز باید مد نظر باشد و مطالعه و بررسی شود که چرا طی این
سال ها شدت این ریزگردها افزایش یافته و چه دلایلی آن را تشدید
می کنند تا بتوان در مقابل آن ایستادگی کرد.