کسی تمایل به اعتصاب و اعتراض ندارد

طی هفته های اخیر و به خصوص پس از طرح دولت برای آزادسازی یارانه ها و به دنبال افزایش شدید قیمت کالاهای مصرفی، شاهد افزایش اعتراضات و اعتصابات در میان اقشار مختلف مردم بودیم که متأسفانه در برخی از شهرهای کشور این اعتراضات به خشونت کشیده شد و نیروهای انتظامی را مجبور به واکنش نمود.

کسی تمایل به اعتصاب و اعتراض ندارد

 


طی هفته های اخیر و به خصوص پس از طرح دولت برای آزادسازی یارانه ها و به دنبال افزایش شدید قیمت کالاهای مصرفی، شاهد افزایش اعتراضات و اعتصابات در میان اقشار مختلف مردم بودیم که متأسفانه در برخی از شهرهای کشور این اعتراضات به خشونت کشیده شد و نیروهای انتظامی را مجبور به واکنش نمود.
در واکنش به این اعتراضات شاهد بودیم که برخی مسئولان دولتی و نمایندگان مجلس، به جای پذیرفتن حق اعتراض و شنیدن خواست و نیاز مردم، این وقایع را به دشمنان و ضدانقلاب و دست های خارجی نسبت دادند!. البته شکی نیست که دشمنان منتظر نشسته اند تا
بر موج اعتراضات مردم سوار شوند و نسخه خود را اجرایی کنند. اما پیش از آن باید به این سئوال پاسخ داد که آیا مردم و اصناف معترض با نظام عناد دارند و یا خوششان می آید که در گرمای هوا ساعت ها در کف خیابان راه بروند و زیر تیغ آفتاب بنشینند تا صدایشان به گوش مسئولان برسد.چرا این سئوال را از خود نمی پرسید که اصلاً چرا مردم به خیابان می آیند؟!.
کارد گرانی ها به استخوان مردم رسیده و دیگر نمی توان این افزایش قیمت ها را تاب آورد. اگر زمانی جمعیت بیکار از تأمین مایحتاج روزانه خود محروم بود، امروز حتی اقشاری که حقوق بگیر هستند و شغل دارند نیز نمی توانند معاش خود را مدیریت کنند. چرا مسئولان به زندگی مردم عادی توجه نمی کنند که درآمدشان صرفاً برای تأمین هزینه مسکن هم کفاف نمی دهد. با چه درآمدی هزینه درمان،آموزش،حمل و نقل و حتی خوراک و پوشاک خود را بدهند. هیچ آدم عاقلی اگر شکمش سیر باشد و امنیت اقتصادی خانواده اش تأمین باشد، به کف خیابان نمی آید تا برای خود هزینه بتراشد...!