فارغ التحصیلان دانشگاه ها را دریابیم

دانشگاه ها برای ما نقطه اتکایی جدی و پایگاهی مستحکم برای افزایش سطح دانش ومعرفت، علم وفناوری و توسعه همه جانبه کشور می باشند. به همین خاطر نیروی انسانی که به آن وارد می شود و همچنین سرمایه های علمی که از آن خارج می شوند به عنوان ثروتی ارزشمند هستند که باید از آنها استفاده کرد.
حضور دانشجویان در دوران تحصیل و در حین تحقیق و آموزش زمینه پویا بودن و سرزندگی دانشگاه را فراهم می سازد و تا زمان
فارغ التحصیلی این نیروی جوانی و انرژی مثبت در فضای دانشگاه و فضای علمی کشور آثار مناسبی به جای خواهد
گذاشت.
اما اشکال اصلی از دست رفتن این ثروت عظیم با رسیدن به مقطع فارغ التحصیلی می باشد. یعنی زمانی که دانشجو مدرک دانشگاهی خود را گرفت و کارش در فضای دانشگاه تمام شد، بخش اعظمی از آن انرژی مثبت از بین خواهد رفت. چرا که به سبب نبود امکانات و شرایط لازم برای همه
 فارغ التحصیلان بخش قابل توجهی از دانش آموختگان ارتباط خود با دانشگاه را از دست می دهند.
امروز دانشگاه‌های مدرن دنیا تلاش کرده‌اند نهادهایی را برای پر کردن این شکاف‌ها بیندیشند تا نهایتاً
فارغ التحصیلان دانشگاهیشان وارد جامعه شوند و دانششان به مسائل تئوریک محدود نباشد. به عبارتی ارتباط آنها با مسائل علمی صرفاً با پایان کلاس درس دانشگاه به پایان نرسد.
 امروزه در اروپا علاوه بر تخصیص کلاس های عملی در حوزه های مختلف علمی، پس از پایان تحصیل دانشجو در دانشگاه، مراکزی راه اندازی شده اند که بنابر نیازهای جامعه و صنعت، اقتصاد، فرهنگ و... ، دانشجویان با مدارک تحصیلی مختلف را جذب
می کنند و برای رفع نیاز در حوزه های مختلف آموزش می دهند. این آموزش تکمیل کننده آموزه های دانشگاهی است و چیزی جدا ازآن تلقی
نمی شود. اما وجه تمایزش با دانشگاه، ایجاد یک پل و ارتباط مستقیم میان دانشگاه، دانشجو و بازار کار می باشد.
به این ترتیب دانش آموختگان دانشگاهی از یکسو ارتباط خود با آموزش های دانشگاهی را از دست نمی دهند و از سوی دیگر به صورت هدفمند مورد توجه متقاضیان مختلف در حوزه کار قرار می گیرند. البته این رویه به صورت خیلی ابتدایی در کشور ما از سوی برخی دانشگاه ها راه اندازی شده است. اما اهمیت این مسئله ایجاب میکند همانطور که برای ورود و تحصیل جوانان در دانشگاه برنامه ریزی و هزینه می شود، برای ساماندهی هدفمند آنها پس از پایان تحصیل نیز توجه ویژه شود.
ما می توانیم با استفاده از الگوهای اجرا شده در کشورهای پیشرفته برای دانش آموختگان فراوانی که در لیست بیکاران تحصیل کرده قرارگرفته اند فکری بکنیم و به علاوه آن نیروهای ماهر و دانش آموخته ای را به بازار کار بفرستیم.