مدیریت بحران را تجربی می آموزیم!

طی روزهای گذشته هزاران نفر از مردم کشورمان عزم کشور عراق جهت زیارت عتبات را کرده اند و از طریق مرزهای خروجی اقدام کرده اند. ازدهام و فشردگی جمعیت به حدی است که بنابر اخبار رسیده ترافیک خودروها به
 40 کیلومتری شهرمهران رسیده است و بسیاری از مردم پای پیاده درحال رساندن خود به مرز مهران هستند.
مسئولان مربوطه درمورد ازدهام به وجود آمده مدعی عدم فراهم بودن امکانات لازم از سوی طرف عراقی هستند. اما حرف ما درمورد مشکلات مردم در کشور عراق نیست! بلکه حرف از وضعیت مردم در شهرها و استان های داخلی خودمان است.
طی جلسات برگزار شده وزارت کشور اعلام کرده است مرزهای خروجی به عراق بسته شده و مردم دیگر به سمت مرز نیایند و آن دسته از افراد حاضر در مرز نیز به استان خود بازگردند. این درخواست درحالی است که اساساً
راه ها و مسیرهای منتهی به مهران قفل شده است و حاضرین نه راه پس دارند نه راه پیش!
برخی ویدئوهای مردمی هم نشان می دهد که در مرزهای کشور خودمان حتی آب برای رفع تشنگی هم یافت نمی شود و جایی برای اسکانشان فراهم نیست. بسیاری از مردم دچار گرما زدگی شده اند و تراکم جمعیت موجب از حال رفتن بسیاری از زائرین گردیده است. این ها ربطی به طرف عراقی ندارد. حتی اگر مرز از سوی طرف عراقی هم بسته شده باشد، باید تمهیداتی جهت مدیریت این جمعیت در نظر گرفته می شد . متأسفانه ما همواره مدیریت بحران را به صورت تجربی می آموزیم و هربار که تلفاتی در حادثه ای رخ داد پس از آن به فکر
چاره اندیشی برمی آییم.