دانشجویان ارزشمندترین سرمایه ملی ایران

اهمیت و جایگاه دانشگاه و دانشجو برای هر جامعه ای به حدی است که آن را در راس حرکت توسعه کشور در محورهای علمی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی  می شناسند. لذا توجه به نظرات و مطالبات آنها به منزله  نوعی  بیان اندیشه های نسل حاضر برای آینده فردای خود و کشور تلقی می گردد.
 به عبارتی می توان دانشجویان را نمایندگان قشرجوان و نسل به روز هر جامعه ای دانست که آینده سازان کشور خواهند بود و می بایست صدای آنها را شنید و متناسب با نظراتشان برنامه ریزی و واکنش مناسب داشت.
 همانطورکه حرکت های دانشجویی عامل تحرک و نقطه قوت توسعه کشور قلمداد می شود، اگر آن را به صورت صحیح مدیریت نکنیم و در مواجهه با آن ابزارهای نامناسب به کار بگیریم، قطعا این حرکت روبه توسعه از مسیر خارج می گردد و در انحراف از مقصد دچار سواستفاده های دشمنان می گردد.
 اگر دانشجویان را پیش قراولان و پرچم داران هویت کشور می دانیم، پس باید درنحوه رفتار با آنها در موقعیت های مختلف متوجه نیازها و تفاوت و حتی تعارض در سلیقه آنها نیز باشیم.
 این به معنای ایجاد حاشیه امن فراقانونی برای قشرخاصی از جامعه نیست، بلکه پیش از هرچیز تاکید بر قوانین معین و مشخص شده در باب حقوق دانشجویان است و هرگونه تخلف از قانون نه برای مردم و نه برای دستگاه های مختلف پذیرفته نیست.
 باید در مواجهه با تحولات و حوادث مختلف این نکته را فراموش نکنیم که سرمایه های ملی کشور همچون جامی بلورین شکننده اند، در مراقبت از آنها باید روش ها و برنامه ریزی های مناسب را مدنظر داشت، در غیر این صورت با
 شکسته شدن آنها جوهر درونی آنها به زمین خواهد ریخت و هدر خواهند رفت.