لطفاً جمله دوم را هم کامل کنید

 
  واقعه شیراز ایران را داغدار کرد و باردیگر مردم مظلوم را در غم از دست دادگان سیاه پوش نمود. باردیگر مردم ایران قربانی تروریست تکفیری شدند و مظلومیتشان افکارعمومی جهان نمایان ساختند تا حامیان دروغین حقوق بشر و پشتیبانان واقعی افراط گرایان دستشان رو شود.
 همچنین تکلیف رسانه های فارسی زبان خارج نشین و حامیان سعودی و اسرائیلی آنها که بیش از 40 روز است پخش بیست و چهار ساعته برای پوشش حوادث ایران گذاشته اند مشخص شد که چنین جنایتی را خیلی عادی جلوه دادند و حتی پا را فراتر گذاشتند و تعابیری غیرمنطقی از عاملان آن ارائه دادند.
 درهمین راستا در تشییع شهدای شیراز سخنرانان این مراسم
"امروز را پایان اغتشاشات" دانستند و بیان داشتند "دیگر به خیابان نیایید" . شکی نیست که هیچکس آشوب و بلوا و هرج و مرج را نمی پسندد و عاملان آن را به خوبی تشخیص می دهند. اما دراین بین تکلیف "مردم" چیست؟!
اگر معتقدیم که در این حوادث عده ای اغتشاشاگر خود را لابه لای مردم جا داده اند، امروز که حساب آنها را جدا کرده ایم و با عواملش برخورد می کنیم، تکلیف مطالبات و خواسته مردم چیست. باید در ادامه جمله "دیگر به خیابان نیایید"، جمله تکمیل کننده ای به کار گرفته شود تا موضوع مبهم نماند. معترضین واقعی که مطالباتی دارند باید چه کارکنند؟!. پیشنهاد ما آمدن آنها به خیابان نیست اما حرف بر سر این است اگر
می گوییم به خیابان نیایید، پس باید مسیر دیگری برای بیان اعتراضاتشان هموار کنیم و بگوییم به خیابان نیایید و از فلان مسیر مطالبات و اعتراضات خود را پیگیری کنید.
 متأسفانه طی سال های اخیر هربار که حرکت های اعتراضی منجر به آشوب واعتراض شده است، مسئولان صرفاً مردم را به آرامش و حفظ امنیت کشور توصیه کرده اند و اقدام عملی در راستای رسیدگی به خواست و مطالبات و حتی اعتراضات آنها صورت نگرفته است.
 اینکه صرفاً بگوییم مردم و معترضین "از طریق قانونی" خواسته های خود را دنبال کنند یعنی چه؟! این "طریق قانونی" یک آدرس کلی است که هیچ خط و مشی را برای مردم مشخص نمی کند. به هرحال مردم مطالبات و اعتراضاتی در حوزه فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی دارند، راهکار بیان اعتراضاتشان که قانونی هم باشد چیست؟! پاسخ روشنی جز کلی گویی به این سئوال وجود ندارد؛ پس اگر درصدد آرامش بخشی به فضا هستیم باید پاسخگوی نگرانی ها و مطالبات عمومی بود.
 صرف نظر اینکه معترضین چند نفر هستند و یا از قشری هستند باید برای شنیدن خواست و نظرات آنها مسیری درست و منطقی فراهم ساخت.
 اما روی دیگر این سکه مربوط به شیوه اعتراضات  می باشد. اینکه افراد بخواهند به بهانه یک مطالبه اجتماعی اقدام ساختار شکنی و هتک حرمت به ارزشها و مقدسات نمایند قابل پذیرش نیست. اگر مطالبه ای از عدم اجرای عدالت داریم، نباید با اقدامات خود اموال و حقوق دیگران را با بی عدالتی به آتش بکشیم و تخریب کنیم و زمینه را برای فرصت طلبی تروریست ها و مزدوران فراهم کرد تا مردم بی گناه را به خاک و خون بکشند.
 عقلانیت تنها حلقه مفقوده میان جامعه و حکومت می باشد که اگر حاکم گردد این دو را به صورت درست و اصولی به هم متصل خواهد کرد و هیچ گسستی را شاهد نخواهیم بود.