مدیریت اقتصادی باید شفاف و بدون ابهام باشد

اخیراً خبری درمورد قرار 40 میلیارد دلاری با روسیه در حوزه انرژی منتشر شده است. معاونت اقتصادی وزارت خارجه در این باره اظهار داشته است که 6.5 میلیارد این رقم در قرار داد با گازپروم روسیه محقق شده است و قرار الباقی ماه آینده محقق شود.
معاون دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه کشورمان اصل سناریوی این قرارداد را مربوط به سوآپ انرژی دانست و بیان داشت که ما نفت و گاز را از روسیه می خریم و نفت و گاز خودمان را صادر می کنیم. وی درمورد ضرورت این قرارداد افزود: «یک نکته را باید توجه داشت که اگر ما گاز روسیه را خریداری نکرده و یا سوآپ نکنیم، روس‌ها با کشورهای دیگر این همکاری را شکل می‌دهند. اخیرا هم بحث تجارت گاز روسیه با ترکیه مطرح شده است، در نتیجه ما باید از فرصت‌ها به سرعت بهره‌برداری کنیم».
این نگرش از سوی وزارت خارجه کشورمان کاملاً درست و منطقی است. اما حرف بر سر این است که آیا ما بازارهای از دست رفته و بازارهای بالقوه ای را برای این سوآپ در نظر گرفته ایم؟! ما نفت و گاز را از روسیه خریداری کردیم؛ قرار است این نفت و گاز را به کجا و به چه صورتی و با چه قیمتی بفروشیم؟! قطعاً این سئوالات از بدهیات یک قرارداد با چنین رقم بزرگی است.
لذا درکنار این توضیحات لازم است تا مسئولان و دست اندرکاران این پروژه اقتصادی، به صورت شفاف و روشن بیان کنند که مرحله دوم و مقصد نهایی این سوآپ کجاست؟! چرا که درحال حاضر بازار نفت به گونه ای است که روسیه با تخفیفاتی بیش از ایران در حال فروش نفت خود به مشتریان
می باشد و از سوی دیگر به سبب مسائل سیاسی انتقال گاز ایران به اروپا بعید به نظر می رسد. پس قرار است این سوآپ به کدام منطقه صورت گیرد که برای ما صرفه اقتصادی داشته باشد؟!.