اتلاف و اسراف بیت المال تا کجا

شاید تمامی خانواده های ایرانی طی یک ماه اخیر به صورت خفیف یا سنگین درگیر بیماری آنفلوآنزا شده باشند و قطعاً برای تهیه دارو با نسخه و یا بی نسخه به داروخانه ها مراجعه کرده اند. کمبود داروهای آنتی بیوتیک به ویژه داروهای سنین پایین و مخصوص کودکان به شدت کمیاب شده است. برهمین اساس با دستور رئیس جمهوری به وزارت بهداشت مجوز واردات 50تن انواع داروی آنتی بیوتیک از هند صادر شد و وزیر مربوطه نیز شبانه برای ترخیص محموله وارداتی به فرودگاه امام رفت و خبرسازی های که لازم به توضیحش نیست.
اما در کمتر از یک ماه با ورود این داروها به چرخه توزیع در داروخانه ها و بیمارستان ها طی آزمایشات کیفی روی داروها مشخص شده است که آنها از استاندارد کافی و کیفی برخوردار نیستند و دستور جمع آوری و امحاء آن از سوی سازمان غذا و دارو صادر شد.
این درحالی است که بسیاری از این داروها توسط بیماران تهیه و مصرف شده است و نگرانی بیشتر اینجاست که بسیاری از کودکان به سبب ضعف سیستم دفاعی بدنشان بیش از دیگر اقشار در برابر تبعات و عوارض مصرف این داروها قرار دارند.
واقعاً چه کسی و چه ارگانی می خواهد پاسخگوی این مردم باشد؟! مگر واردات دارو نباید از بیشترین حساسیت در تأیید کیفیت و استانداردها برخوردار باشد. اصلاً براین باوریم که این داروها هیچ عوارضی هم برای سلامت مردم ندارند، تکلیف هزینه مالی کلانی که بابت خرید و واردات و حمل و نقل و توزیع آن صورت گرفته چه می شود؟! آیا جان و بیت المال این مردم ارزشی برای مسئولان دارد که برای آن اهمیت قائل شوند و حساسیت داشته باشند؟!