باید از هویت های ملی و باستانی خود دفاع کنیم

اظهار نظر برای هر انسانی در هر قضیه ای آزاد است، اما وقتی فرد مسئولیتی را به طور رسمی به عهده می گیرد دیگر نظرات و اظهاراتش بار رسمی به خود می گیرند و انتظار می رود رفتاری مسئولانه در مورد حیطه کاری خویش داشته باشد و از پرداختن به مسائل غیر مرتبط  که بیانش هیچ اثر مثبتی بر روند امور ندارد بپرهیزد. اما افسوس که ما به تعداد مسئولان کشور وزیر خارجه، وزیر دفاع و وزیر اطلاعات و وزیر اقتصاد و دو برابر آن کارشناس در این حوزه ها داریم!.
این مداخلات و اظهارات اضافی به قدری است که بعضاً صدای
 دستگاه های متولی امر را هم در می آورد. اما آنچه در این آشفته بازار مورد توجه قرار
نمی گیرد بحث پاسخگویی درمورد مسئولیت ها محوله است.
اخیراً کشور آذربایجان وارد معرکه ای دیگر درحوزه ثبت آثار فرهنگی غیرملموس ایران به نام خود برآمده و این بار "ورزش باستانی و پهلوانی" را مورد مصادره قرار داده است. درحالی که رگ و ریشه و سنت و ادوات این ورزش تماماً ایرانی هستند و حتی در سال 2010 نیز پرونده آن از سوی ایران در یونسکو برده شده است. اما بی تفاوتی ها و کم کاری ها و ساده انگاری های ما در حوزه رسمی این جسارت را به کشورهای همسایه داده است که بعد از "تار" و "چوگان" این بار به سراغ ورزش زورخانه ای بیایند.
آنها آزادند که هرچه می خواهند انجام دهند و هرچه می خواهند را ادعا کنند، اما این وظیفه ماست که با جدیت و رسمیت تمام در مقابل این
شیطنت ها و کارشکنی ها قرار بگیریم و هویت ملی و باستانی خود دفاع کنیم. برجام و تحریم های اقتصادی و غنی سازی و امورات نظامی و امنیتی به قدر کافی متولی دارد؛ بهتر است هریک از نهادها به امورات خود بپردازند از حقوق ملت در عرصه داخلی و خارجی دفاع کنند.