درک نحوه بازی در نقشه راه جدید جهان

تحولات جدید جهان به گونه ای پیش می رود که خواسته یا ناخواسته ایران را درگیر خود کرده و بخشی از این پازل را تکمیل می کند. این مهم را می توان در دسته بندی های سیاسی جهان به عینه مشاهده کرد. اروپایی ها از استقلال رویه خود عدول کرده اند و به طور کامل همراستا با آمریکا شده اند.
از سوی دیگر شاهدیم که برخی متحدین استراتژیک آمریکا همچون ترکیه و عربستان نیز موضع گیری های اثرگذار خود در حوزه سیاسی و امنیتی را به سمت شرق متمایل ساخته اند و روسیه و چین را در اولویت سیاست خارجی خود قرار داده اند.
 این مسئله در مورد اسرائیل نیز تاحدی صادق است.البته این اختلافات بسته به تغییرات در تل آویو و کاخ سفید کم وزیاد می شود.
ایران نیز مدتی است به صورت علنی و با اعلان رسمی سیاست تقویت روابط با شرق را در پیش گرفته است و خوب یا بد تخم مرغ های خود را در سبد روسیه و چین قرار داده است. اما همین مسئله نیاز به درک تحولات و شرایط بازی در این مدل سیاسی دارد. چرا که هر سیستم بازی بایدها و نبایدهای خاص خود را دارد. به عنوان مثال شما نمی توانید با سیاست "درب های بسته" به دنبال گسترش روابط دیپلماتیک باشید.
در این بازی جدید و چینش سیاسی منطقه ای شاهدیم که کشورهایی همچون عربستان با درک تحولات رخ داده به دنبال تقویت مناسبات خود با کشورهایی همچون چین هستند. سفر رئیس جمهور چین به ریاض و پهن کردن فرش قرمز برای وی از سوی مسئولان عربستانی پیام های مستقیم برای آمریکا و متحدانش داشت که این پیام خیلی سریع از غرب دریافت شد و به آن واکنش نشان داد.
امضای توافقات بلندمدت و استراتژیک در حوزه فناوری و انرژی با واکنش منفی و علنی آمریکا مواجه شد، و رسانه های مختلف جهان آن را دهن کجی آل سعود به دولت فعلی آمریکا قلمداد کردند. این مسئله بیانگر این موضوع است که عربستان به خوبی تغییر بازی در سطح بین المللی را درک کرده است و متناسب با این شرایط رویکرد خود را تغییر داده است.
حال ایران نیز باید به این درک برسد که اگر تقویت رویکرد به سمت شرق را در دستور کار قرار داده باید به طور اصولی با همراهان و همنظران در این مسیر همکاری و همگرایی داشته باشد. به طور مشخص باید به این مورد اشاره داشت که در این نقشه بازی جدید نمی توان هم بخشی از بازی بود و هم سر اختلاف و ناسازگاری با بازیگران اصلی همچون عربستان سعودی داشت.
حل اختلافات با عربستان در نقشه راه جدید می تواند بسیاری از مشکلات و موانع موجود برای ایران را برطرف و از منافع این بازی بهره مند سازد.
نمی توان انتظار داشت که براساس یک سیستم و الگوی مشخص در یک بازی سیاسی مشارکت کرد اما همگرایی با دیگر بازیگران آن نداشت.
حل شدن مسئله عربستان جدای از بحث تقویت روابط با شرق محاسن بسیاری در پی خواهد داشت که می تواند ایران را در حوزه مناقشات
منطقه ای و درگیری در جبهه های مقاومت با هزینه کمتری مواجه کند.
باتمام این اوصاف نظر و نگرش ما بر این است که ایران می بایست با الگوی سیاسی خاص خود در این تحولات جهانی شرکت داشته باشد و
"موازنه منفی" را که سال ها پیش اثرات مفید آن را در ارتباط  با توازن غرب و شرق در دستور کار قرار داده بود را به کار گیرد. چرا که تاریخ نشان داده موقعیت ایران در بطن تحولات جهانی نمی تواند به صورت یکجانبه دنبال شود و تأمین منافع حداکثری کشورمان در برقرار توازن تعاملات با شرق و غرب می باشد.