در همه مشکلات مردم مقصرند؟!

همچنان دیواری کوتاه تر از مردم پیدا نمی شود تا هرچه مصیبت است برسرشان بیاید و دست آخر اعمال و رفتارشان علت برهم خوردن شرایط باشد!. اگر در اقلام خوراکی کمبودی ایجاد می شود مردم مقصرند چرا که برای خرید هجوم آورده اند، اگر قیمت دلار و سکه نجومی می شود مردم مقصرند که در صف صرافی ایستاده اند، اگر قیمت خودرو رکوردشکنی می کند مردم مقصرند که توازن عرضه و تقاضا را برهم می زنند و به طور کلی مردم مقصرند و مسئولی که باید مدیریت مشکلات را برعهده بگیرد و عواقب مدیریتش را بپذیرد در جایگاه شاکی و منتقد قرار می گیرد!.
این وضعیت هیچگاه به توسعه ختم نمی شود و برخلاف آنچه که از رفتار مردم گفته می شود، در حقیقت تصمیمات و سیاست دولت ها در ادوار مختلف و ناکارآمدی مدیران موجب بروز این شرایط شده است. مردم چه گناهی دارند که ما نمی توانیم ثبات اقلام خوراکی را در بازار حفظ کنیم یا در قضیه دلار که پخش کننده و توزیع کننده آن دولت است مردم چگونه می توانند سیاست بازار را برهم بزنند.
درمورد قیمت نجومی خودرو مسئولان مدعی اند که با انباشت تقاضا مواجهیم و توازن در عرضه برهم خورده است. وقتی با سیاست های قطره چکانی خودرو تحویل مردم می دهیم مشخص است که عطش بازار بالا
می رود. اما آیا از این وضعیت خودروسازان ضرر کرده اند؟!. مشکل عدم توازن در تولید و تقاضا را باید با ابزار واردات تعدیل کرد که پس از پنج ماه هنوز تکلیفش مشخص نیست و مسئولان مربوطه مدام وعده آینده نزدیک را می دهند. ضمن اینکه هنوز مشخص نیست با این وضعیت دلار، چه تعداد و با چه سقف قیمتی خودرو وارد شود.
چرا که اگر قرار به واردات خودروهای زیر 10 هزار دلار باشد قطعاً دیگر هیچ عقل سالمی به سراغ محصولات داخلی نخواهند رفت و پر واضح است که خودروسازان از تمام قدرت و نفوذ خود استفاده خواهند کرد تا روال کار به این سادگی محقق نگردد.
حال با تمام این اوصاف بازهم باید مردم را مقصر ناکارآمدی ها دانست و مسئولان به جای پاسخگویی، در نقش منتقد و مطالبه گر قرار بگیرند؟!.
نه دلار 40 هزارتومانی و نه واردات 10هزاردلاری با زندگی و معیشت مردمی که به درد نان دچار شده اند ارتباط و سنخیتی ندارد و تمام این مسائل برای آن دسته از سرشاخه های اقتصادی مهم است که نفع و بهره ای از این همه نابسامانی می برند.
مردم خسته از این همه گرانی و بی ثباتی اقتصادی هستند که حتی برای یک روز هم نمی توانند با آرامش زندگی خود را سپری کنند و ترس و نگرانی از فردا نداشته باشند. مردمی که امیدی به خرید خانه و یک ماشین معمولی ندارند، چطور می توانند نظم و توازن اقتصادی را برهم بزنند.
اگر امروز برخی مطالبه گری ها از چارچوب و استانداردهای خود خارج می شود به این سبب است که مدت هاست جاده خدمت و مسئولیت به صورت یکطرفه درحال حرکت است و مسیری را طی می کند که تناسبی با منافع مردم ندارد.
بازار مسکن، بازار خودرو، بازار ارز و طلا، همگی در مسیر تأمین منافع صاحبان قدرت و ثروت است و هیچ ارتباطی با زندگی مردم عادی ندارد و فقط فشارهای تورمی و گرانی را برگردن اقشار ضعیف جامعه می اندازد. بازهم تاکید می کنیم که مسئولان به جای مطالبه گری باید پاسخگویی را در دستور کار خود قرار دهند.