یکسان سازی حق استفاده و بهره برداری برای همه

فضایی که از آن به مجازی تعبیر می شود دیگر کاملاً حقیقی شده است چرا که با واقعیت های زندگی اجتماعی،اقتصادی وحتی سیاسی مردم سروکار دارد. متأسفانه این مسئله برای مسئولین این عرصه درکشورمان معنا و مفهوم دیگری دارد.
به بهانه های مختلف بدون درنظر گرفتن امورات و نیازهای مردم
دسترسی های اینترنتی و استفاده از شبکه های اجتماعی محدود گردید، اما مسئله تعجب آمیز استفاده و حضور گسترده مسئولان در این فضا و شبکه هاست.اگر اینستاگرام به قول برخی مسئولان جولانگاه و محل شیطنت دشمنان تلقی می شود و فیلتر شده است، باید برای همه قشر جامعه از مدیران ارشد گرفته تا مردم عادی غیرقابل دسترسی باشد . بسی جای سئوال دارد که  گرفتن «تیک آبی» برای اکانت بعضی از مسئولین چه معنا و مفهومی دارد؟! این امتیاز اصالت را اینستاگرام
خود به خود به کسی نمی دهد و شما باید طی چندین مرحله درخواست و مدارک و اطلاعات مشخصی را برای مدیران این شبکه ارسال کنید تا آنها صلاحیت مدارک و هویت شما را تأیید کنند.
و باید به این نکته توجه داشت که تعداد زیادی از مردم از طریق همین شبکه های مجازی ارتزاق می کنند.اگر مسئولان بر اهمیت و
 اثر گذاری شبکه های اجتماعی باور دارند پس از این محدودیت های گسترده برای مردم چیست. چرا باید دست مردم را از آن کوتاه کردو دسترسی به آن را برایشان دشوار ساخت  و اگر همانطور که در کلامشان این فضا را
فتنه انگیز تفسیر می کنند پس استفاده از آن و یا این اقدام برای گرفتن یک امتیاز اصالت در این شبکه ها چه معنی دارد؟!
آیا مردم صلاحیت استفاده از این شبکه ها را ندارد و آلوده می شوند اما مسئولان نه؟! این معنایی جز تبعیض ندارد.
این اقدامات غیرکارشناسی باعث شده که مردم برای استفاده از این شبکه های مجازی دچار مشکل شده و از فیلتر شکن استفاده نمایند که این هم برای خود داستانی دارد که بیان آن در این مقال نمی گنجد.