فرصت زندگی فقط یکبار است

شاید نگاه به تیتر مطلب بیانگر دیدگاه مادی گرایانه به مسئله حیات بشر باشد که با نادیده گرفتن   ارزش های معنوی زندگی انسانی آن را محدود و محصور به زندگی دنیوی می کند. اما واقعیت آن است که تیتر مطلب از یک برداشت اجتماعی و کاملاً عمومی گرفته شده است.
«فرصت زندگی» برای بسیاری از جوانان امروز کشور تبدیل به یک مفهوم انگیزه ای جهت مهاجرت گردیده است. جوان نسل امروز با توجه به رشد آگاهی و اطلاعات جهانی برای سال ها و روزها و حتی لحظات زندگی خود ارزش قائل است و می خواهد به بهترین نحو از آن استفاده کند. حال این استفاده بهینه در راستای کسب علم باشد و یا در مسیر رفاه و اشتغال و ...
این مسئله شاید برای کسانی که در نیمه دوم 50 سالگی هستند قابل درک نباشد، اما برای جوانی که در دهه دوم زندگی خود قرار دارد به منزله همه چیز است . چرا که معتقد است سال های عمر هر انسان غیرقابل بازگشت است و می توان در همین سن و سال به خواسته های مختلف خود رسید. اما وقتی شرایط برای تحقق این خواسته ها وجود ندارد طبیعی است که میل به مهاجرت برای آنها انگیزشی جدی باشد.
اینکه داشتن یک ماشین درداخل کشور تبدیل به یک آرزوی بزرگ برای یک خانواده باشد، یا داشتن یک شغل با درآمد کافی یک ایده آل دست نیافتنی قلمداد شود و خرید خانه برای اکثریت یک جامعه محال تلقی شود، نشان از هدر رفت واقعی عمر انسان و از دست رفتن همان «فرصت زندگی» است. این وضعیت دیگر تنها مربوط به قشر جوان نیست، حتی اگر اعتراضی به آن صورت نگیرد و به سبب سن و سال و موقعیت خانوادگی عزمی برای مهاجرت نباشد، باز هم عمر یک نسل و یک جامعه در زیر مشکلات معیشتی و اقتصادی در حال از بین رفتن است.
ازدواج کردن، بچه دار شدن و تشکیل خانواده برای هر انسانی در هرکجای کره زمین به عنوان یک ارزش شیرین و پذیرفته شده قلمداد
می شود، اما وقتی شرایطی برای فراهم سازی ابتدایی ترین ملزومات آن وجود نداشته باشد، فرد مجبور است آرزوهایش را در جایی دیگر و یا
به نوعی دیگر دنبال کند.
پس اگر نگاهی عدالت محور به این مسئله داشته باشیم باید بپذیریم که عمر بسیاری از اقشار جامعه در لابه لای این مشکلات که امروز کشور به آن دچار شده در حال تلف شدن است و فرصت زندگی آن در حال هدر رفتن می باشد.
اگر امروز بسیاری از خانواده ها درصدند تا فرزندشان را به خارج از کشور بفرستند نه از سر تجمل گرایی یا غرب زدگی است، بلکه می خواهند عمر و حاصل زندگی فرزندان همچون آنها نشود و در حسرت داشتن یک ماشین و خانه عمرشان هدر نرود.
درآخر باید بازهم تاکید کرد که ارزش زندگی و عمر انسان به مسائل مادی نیست و توصیه ای برای این موضوع نداریم. اما داشتن یک زندگی مناسب و در شأن یک مسلمان از جمله تاکیداتی است که در شریعت اسلامی نیز به آن تاکید شده است و هیچگاه به صورت یک طرفه جانب معنویات و ارزش های معنوی گرفته نشده و همواره به تعادل میان زندگی دنیوی و اخروی تاکید داشته است.