سرطان و کودکان بی دفاع

براساس اعلام انجمن بیماران سرطانی، سالانه بیش از ۳هزار کودک در کشورمان به سرطان مبتلا می شوند. کودکانی که اغلب بر اثر عوامل محیطی و اثرگذار بر دوران جنینی آنها دچار سرطان می شوند و از بدو تولد باید تحت درمان قرارگیرند.
اگرچه بر اساس آمار ۸۵ درصد آنها با تشخیص به موقع و درمان صحیح بهبودی می یابند اما در همین مقدار نیز فشارهای مالی سنگینی بر سیستم درمان و به خصوص خانواده های بیماران وارد می شود.
انجمن حامیان سرطان در حوزه تأمین مالی نیازهای درمان بیماران
با کمبود بودجه مواجه است و برای تأمین آن با موسسات خیریه و خیرین همکاری می کند اما این خیرین نیز امکانات نامحدود ندارند و بعضا به صورت مقطعی عمل می کنند.
در این بین باید دید سازمان های مرتبط با درمان و حوزه بهداشت چرا برنامه های تکمیلی برای درمان این کودکان ندارند و یا بصورت کامل به تأمین این هزینه ها اقدام نمی کنند.
اگر کمبود بودجه در حوزه بهداشت وجود دارد آیا اولویتی بالاتر از
جان کودکان معصوم سرطانی وجود دارد؟ پس چرا بودجه درمان این بیماران باید منوط به یاری و همراهی خیرین می گردد؟!
باید در نگاه و بررسی بودجه از سوی مسئولان این مسائل ظریف را
مد نظر قرار گیرد در غیر این صورت جان و سلامت فرزندان این مملکت دچار خسران خواهد شد.