آمارها را نمی شود ساکت کرد

در کشور ما بیشترین  اختلافات آماری در مراکز آمار دهنده است به گونه ای که بعضی از آمارهای رسمی صادره از سوی نهادهای مسئول با آمارهای دیگر دستگاه ها و یا فعالان در آن عرصه متفاوت است.
در این فضا اگرچه اختلاف در اعداد و ارقام آماری وجود دارد اما واقعیت عملکردها غیرقابل اختلاف و کتمان است. نمی توان پذیرفت که کشور در مسیر رشد اقتصادی باشد اما از سوی دیگر شاهد رکود تولید و تعطیلی شهرک های صنعتی باشیم!.
سالهاست که مدعی خودکفایی ۹۰ درصدی در تولید دارو و  ۷۰ درصدی در تولید مواد اولیه دارویی هستیم.
سازمان غذا و دارو صادرات سالانه داروی ایران به کشورهای مختلف جهان را حدود 200 میلیون دلار اعلام می‌کند اما این رقم مورد تأیید صادرکنندگان این حوزه نیست.
 به گفته آنها این عدد در سال‌های گذشته از 130 میلیون تا 140 میلیون دلار فراتر نرفته و با توجه به روند کاهشی صادرات، در دو سال اخیر حتی به کمتر از 70 میلیون دلار هم رسیده است. آمارهای جهانی نشان می‌دهد که در بازار دارویی دنیا در سال 2022 میلادی، سهم ایران از کل بازار داخلی و صادراتی دارو حدود 4 تا 5 میلیارد دلار بوده؛ یعنی یک‌ سیصدم  بازار جهانی.
در همین راستا می توان به آمارهای ثبت سفارش واردات دارو نیز توجه داشت.
ما هنوز زمان هایی که مصرف به صورت افزایشی می شود  سرم را از خارج از کشور وارد می کنیم و در لیست داروهای فوریتی وارداتی، نام شربت‌های سرماخوردگی وجود دارد!. این‌ها داروهایی هستند که ۶۰ سال است سابقه تولید در داخل دارند و وارد کردن بسیاری از این داروها بی‌سابقه بوده است.
رشد ۵ درصدی اقتصاد و کنترل و کاهش بیش از ۱۰درصد تورم و یا ایجاد یک میلیون شغل در سال گذشته که از سوی مسئولان مطرح می شود در کجا و در چه حوزه ای قابل پیگیری  است.
اصالت آمارها در ملموس بودن آن است. وقتی جامعه اثری از آمارهای اعلامی نداشته باشد مشخص می شود که صداقت و علمیت در آن نیست.
این آمارهای ناقص جدای از اینکه بحث جمع آوری اطلاعات را مختل می کند، موجب بی اعتمادی و بی اعتباری می گردد که امروزه به وضوح این مسئله در کلام روزمره مردم مشخص است و بیان می دارند که این حرف ها صحیح نیست!.
مسلما مشکلات کشور بر کسی پوشیده نیست اما صداقت در کلام و عمل موجب همدلی و همراهی می گردد، اگر نخواهیم با مردم صادق باشیم قطعا همراهی نخواهیم دید.