معنای خدمت با رویه های کنونی محقق نمی شود

معمولاً یک بحران و  مشکل زمانی قابل حل است که از سوی متولیان و دست اندرکاران مرتبط با آن، نگرشی آسیب شناسانه حاکم باشد. وقتی یک چالشی برای جامعه در عرصه های مختلف رخ می دهد، عقل حکم می کند که ابتدا آن آسیب پذیرفته شود و در ادامه علل بروز و سپس راهکارهای عبور از آن مورد بررسی قرار بگیرد.
اما این سبک مدیریت و نگرش به معضلات در کشور ما وجود ندارد و در مواجهه با مشکل، اولین موضوعی که درمیان مرتبطین با بحران مورد توجه قرار می گیرد پیدا کردن و معرفی "مقصر یا مقصرین" است. این نحوه برخورد ناشی از عدم مسئولیت پذیری موثر و نگرانی از جایگاه و موقعیت فردی و گروهی به جای دغدغه مندی برای مشکل به وجود آمده و برون رفت از آن است.
درهمین رابطه اخیراً یکی از نمایندگان مجلس بیان داشته است که "چرا باید نمایندگان تا این حد تحت فشار فکری قرار بگیرند تقصیر نماینده‌ها نیست که ارزش پول ملی سقوط کرده است".
این حرف نماینده مجلس کاملاً درست و صحیح است، چرا که کاهش ارزش پول ملی یک عامل تک ساحتی نیست که با بود یا نبود آن پول ملی دچار افت و خیز شود. یا نمی توان آن را ناشی از عملکرد یک قوه یا یک نهاد مستقیم دانست، چرا که این مسئله یک بحران ملی است که کلیه ساختار اجرایی، قانون گذاری و قضایی را در بر می گیرد و هریک به نحوی در آن مسئولیت دارند.
اما حرف بر سر این است که نمایندگان محترم مجلس برای حل همین مشکلات وارد مجلس شده اند. یا اینکه گفته شود تقصیر نمایندگان نیست که پول ملی سقوط کرده، مصداق عینی شانه خالی کردن از بار مسئولیت است.
اتفاقاً اگر هریک از قوا در تقویت و یا تضعیف پول ملی سهمی داشته باشند، سهم نمایندگان ملت بیش از همه است. چرا که آنها به اعتبار و اعتماد مردم جهت پیگیری امورات و نیازمندی های مختلف جامعه به خانه ملت فرستاده شده اند تا پیگیر این امور باشند.
اگر تحمل فشار را ندارند کسی آنها را اجبار نکرده است که بر سر کار بمانند می توانند به سادگی با یک استعفا کنار بروند.
شأن و ساحت نماینده مجلس بسیار ورای آن است که دامنش به طمع مالی و رانت آلوده شود، اما وقتی وکیل ملت اوضاعش از خود ملت بهتر است و حرف و حدیث های فراوان درموردشان گفته می شود و بعضاً تأیید و تکذیب می گردد، طبیعی است که این فشارهای روانی از سوی مردم به نمایندگانشان وارد شود.
برای ما نوشتن از اخبار مرتبط با قضیه اخیر ماشین های شاسی بلند به قدری مشمئزکننده است که پرداختن به آن را در شأن مخاطبین نمی دانیم، اما وقتی چنین موضوعی مدام مطرح و تکرار می شود مردم دچار سرخوردگی می شوند و از خود می پرسند این چه وضعیتی است که نماینده های ما به اعتبار رای ما درجایگاهی که باید دغدغه فشارهای زندگی ملت را داشته باشند، درگیر گرفتن یا نگرفتن خودرو هستند و دست آخر از مردم هم طلبکار می شوند که چرا به آنها فشارمی آورند!.