حواسمان باشد در کجای معادلات جهانی هستیم

تا سی سال پیش سربازان اوکراینی و روسی زیر یک پرچم و برای یک کشور خدمت می کردند. اگرچه پس از فروپاشی شوروی کشور و پرچمشان عوض شد اما قومیت و پیوندهای نژادی که عوض نشد!. اگر امروز جنگ اوکراین را برادرکشی ندانیم حداقل باید گفت که یک جنگ فامیلی در حال انجام است و کشنده و کشته شده با هم قرابت های فراوانی دارند.
اما نکته بسیار مهم کشاندن و مرتبط کردن ایران به این جنگ است. استفاده از تجهیزات نظامی ایران در جنگ اوکراین که به گفته مقامات کشور به پیش از جنگ باز می گردد، امروز تبدیل به بهانه ای برای قربانی کردن ایران توسط غرب می باشد و به گونه ای داستان را پیش می برند که گویا روسیه کشوری عقب مانده به لحاظ نظامی بوده و ایران تسلیحات مورد نیازش در این جنگ را تأمین کرده و امروز خون های ریخته شده در اوکراین به گردن ایران است!.
شکی نیست که بالاخره این جنگ پایانی خواهد داشت. اگر جنگ به آتش بس برسد و غرب همچون سیاق قبل خود به دنبال تنبیه و تحریم روسیه باشد، شکی نیست که پای ایران را نیز به پرداخت غرامت باز می کنند و همچون روالی که تاکنون دیده ایم از دارایی های مسدود شده ما در سراسر جهان برای خود برمی دارند.
اگرهم روسیه را پیروز مطلق جنگ بدانیم، مسلماً غرب روس ها را به نسل کشی متهم خواهند کرد و درکنارش نام ایران را به عنوان حامی و شریک این جنایات ذکر خواهند کرد. ضمن اینکه تجربه نشان داده روسیه تمایلی به ارتقای سطح روابط خود با ایران در سطح یک متحد و شریک ندارد و ایران نفعی از این پیروزی احتمالی و به تعبیری غنائم جنگ اوکراین نخواهد برد و تنها در این وسط "مرغ قربانی عروسی و عزا" خواهیم شد.