درمان " نا آرامی ها " ضروری است

بر اساس حکم رئیس جمهوری و به دنبال گزارش وزیر کشور از عملکرد کارگروه مستقر در آن وزارتخانه برای پیگیری ناآرامی‌های سال گذشته، هیاتی مسئول بررسی ابعاد این حوادث و بررسی‌ گزارشات فنی و کارشناسی ارائه شده توسط سایر دستگاه‌ها و جهات ذیربط و تکمیل تحقیقات بعمل آمده، گردید.
این اقدام اگرچه لازم و اقدامی در راستای آسیب شناسی این حوادث قلمداد می شود، اما اگر مسئولان کمی از مواضع رسمی و بوروکراسی های معمول که منجر به تشکیل کارگروه ها و کمیته ها و هیات های کارشناسی می گردد، جدا شوند و میدان توجه و تمرکز خود را در بطن جامعه و نسل جوان قرار دهند، خیلی سریع تر و با درک بهتر نسبت علل بروز این اتفاقات پی خواهند برد.
مضاف براینکه پس از گذشت یک سال از این حوادث نمی توان پذیرفت که علل بروز این حوادث قابل شناسایی و درک نباشد. حداقل می توان گفت که مردم و اقشار مختلف جامعه از دلایل بروز این تحولات رخ داده باخبرند و کمتر کسی را می توان یافت که نداند چه رخ داده و به چه دلیل بوده است.
شاید گفته شود بررسی های فنی دولت و حاکمیت را به نقاط پنهان و لایه های زیرین این حوادث که دست بیگانگان در آن بوده است پی خواهد برد. اما این مسئله مربوط به نهادهای امنیتی و اطلاعاتی و آنها باید در این زمینه کار کارشناسی و فنی انجام دهند که قطعاً تاکنون انجام داده اند.
اما آنچه در حوزه اجتماعی و گزارشات میدانی از علل بروز این حوادث می بایست در دستورکار کمیته ها و کارگروه ها کارشناسی قرارگیرد، بررسی راهکارها و راه حل هایی است که باید در برابر این نا آرامی ها و در راستای امنیت و آرامش اجتماعی آن را به کار برد.
نمی توان چنین مسائل و معضلات اجتماعی را به صورت تک بعدی مورد بررسی قرار داد و نهایتاً  با معرفی یک متهم مشخص یعنی دشمنان و دستگاه های امنیتی بیگانه، پرونده آن را بست و صرفاً در مسیری یک طرفه درصدد تقویت بنیه امنیتی و حاکمیتی در برابر چنین حوادثی برآمد.
همانطور که بارها ازسوی مقامات عالی رتبه و سران قوای سه گانه کشور مطرح شده، تمام این افرادی که در حوادث اخیر حضور داشتند عوامل بیگانه نبوده اند و بنابر برخی خواسته ها و انتقاداتی که داشته اند دست
به اعتراض زده اند و حسابشان با دیگر جریان های مخرب جداست.
وقتی حساب چنین اقشاری را جدا از عوامل بیگانه می دانیم، پس ضروری است تا برای دغدغه ها و خواسته هایی که دارند تدبیر لازم را اندیشید و به کار برد. جامعه امروز ما یک جامعه چند بعدی به لحاظ تکثر فرهنگی است، که البته این برای یک کشور و حکومت نه تنها نقطه ضعف نیست که به عنوان یک پتانسیل جهت جذب حداکثری و تنوع افکارعمومی در همراهی با برنامه ها و سیاست های کلان کشور قلمداد می گردد.
اما این موضوع زمانی تبدیل به چالش اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و امنیتی می گردد که این تکثر فرهنگی و تنوع افکارعمومی به یک مسیر خاص هدایت شود و دیگر مسیرهای رو به جلو را مسدود کنیم. همانند آنکه یک پزشک نسخه ای از قبل بنویسد و برای تمام بیماران خود همان را تجویز کند. قطعاً درمان مناسب برای تسکین درد بیمار حاصل نخواهد شد. درخواست و انتظار جامعه از دولت و حاکمیت این است که تشکیل کارگروه های کارشناسی درمورد بررسی حوادث اخیر، در مسیری قرار بگیرد که راهکارهای معقولانه و منطقی را برای درمان چنین چالش هایی را مورد توجه بررسی قرار دهند تا در آن علاوه بر تأمین امنیت، خواسته ها و دغدغه های تمامی اقشار جامعه نیز مهیا و میسر گردد.