باران هم زورش به آلودگی هوا نرسید

مردم تهران و دیگر شهرهای بزرگ و صنعتی کشور بیش از یک هفته است که در سمی ترین هوا در حال زندگی کردن هستند و حتی تعطیلی مقاطع آموزشی وادارات نیز چاره ساز این مشکل نبود. روز گذشته قطرات باران این نوید را به مردم می داد که پس از بارش های پراکنده حداقل هوا پاک خواهد شد و آسمان از غبار خاکستری رنگ آلاینده ها خلاصی می یابد.
اما شدت و غلظت آلاینده ها به قدری بود که حتی از بارش آسمان ابری تهران جلوگیری کرد و بارش ها به صورت محدود در مناطق مختلف شدت و ضعف داشت. اما با این حال باران هم نتوانست این آلودگی را بشورد و ببرد.
وخامت اوضاع را نمی توان درک کرد مگر اینکه خودمان یا آشنایان دچار مشکلات تنفسی گردند تا بفهمیم که آلودگی هوا چه خطراتی برای سلامت افراد با بیماری های زمینه ای در بر خواهد داشت. در همین زمینه اخیراً وزارت بهداشت اعلام کرده است بر اساس رصد وضعیت هوا در شهرهای آلوده، آمار نشان می دهد از سال ۱۴۰۰ مرگ و میر ناشی از آلودگی هوا در ایران تا سال ۱۴۰۱ بیش از ۳۰ درصد افزایش داشته که این وضعیت بسیار نامناسب است.
افزایش 30 درصدی مرگ و میر براثر آلودگی هوا در حالی است که بسیار بیشتر از این آمار دچار انواع بیماری هایی می شوند که اثرات و تبعات آن تا سال ها با آنها باقی می ماند و در بسیاری از موارد موجب اثرات منفی در نسل آینده می گردد.
تمام این مسائل بر می گردد به این موضوع که قوانین مرتبط با آلودگی هوا برای مسئولان اهمیت زیادی ندارد. دستگاه های مختلفی در این زمینه دارای مسئولیت هستند و برخی از آنها وظایفشان را براساس قانون انجام داده اند، اما عدم مسئولیت پذیری و تمکین از قانون توسط برخی نهادها این زنجیره خدمت رسانی را ناقص می کند و اثر سازنده ای برای مردم نخواهد داشت.
از جمله این موارد می توان به طرح های مختلف برای اسقاط خودروهای فرسوده اشاره داشت. سال های زیادی است که بحث اسقاط این خودروها توسط دولت مطرح شده و جالب تر اینکه توسط خود دولت مورد بی توجهی قرار می گیرد!.
کیفیت سوخت و پایش استاندارد بودن بنزین و گازوئیل از جمله واجبات کنترل هوا می باشد اما این مسئله در مقطعی صورت می گیرد و در مقطعی دیگر رها می شود.
اما مهمتر از همه اینها بحث مازوت سوزی در نیروگاه ها و کارخانجات بزرگ صنعتی است. نمی توان چشم بر این موضوع بست چرا که طی چند روز اخیر و با تعطیل بودن مدارس و دورکاری برخی ادارات شاهد کاهش چشم گیر تردد در سطح شهر بودیم. اما میزان غلظت و شدت آلودگی کاهش نیافت و غبار خاکستری در سطح تهران پخش بود.
این نشان می دهد که اگر تمام شهر تعطیل شود باز آلودگی ناشی از این مازوت سوزی هوای شهر را مسموم و غیر قابل تحمل خواهد کرد. مسئولان باور نمی کنند و یا نمی خواهد قبول کنند که مازوت سوزی در این سطح و با این روش های سنتی و پالایش نشده هیچ فرقی با مسموم سازی عامدانه مردم ندارد. بد نیست سری به مراکز درمانی و بیمارستان ها بزنند تا ببینند چه تعداد بیمار از پیر و جوان با مشکلات تنفسی به حالت خفگی افتاده اند و نفسشان بالا نمی آید. مرگ هر کدام از این افراد به گردن کسانی است که قوانین مربوطه را نادیده می گیرند و مدام چشم به راه باد و باران و تغییر فصل هستند.