آتش جنگ در منطقه شعله ورتر از همیشه

درگیری ها در غزه همانطور که پیش بینی می شد دامنه اش هر روز گسترده تر می شود و شعله های آن مدام درحال سوزاندن امنیت در منطقه است. وضعیت در سرزمین های اشغالی به غایت بحرانی است و فقدان امکانات اولیه جان مردم را به خطر انداخته است.
حملات در خاک لبنان نیروهای مقاومت را به مرحله ای از درگیری های تحمیلی کشانده است به گونه ای که به گفته سیدحسن نصرالله:"چاره ای جز درگیری باقی نمانده است."
حملات اسرائیل به سوریه و بمباران آن ، برنامه ای است که رژیم صهیونیستی در کنترل وضعیت سیاسی خود اتخاذ کرده است.
این رویه اسرائیل، آمریکا را مجبور به دخالت در منطقه گردانده به گونه ای که طی روزهای گذشته تحت حملات ائتلاف دریایی به یمن بسیاری از مواضع نظامی و زیرساختی این کشور را بمباران کرد و بار دیگر حوثی ها را به جواب متقابل و حملات بیشتر در عرصه حمل و نقل دریایی و یا حمله به مواضع نیروها ائتلاف واداشته است.
به بیانی ساده شعله های این جنگ هر روز به سمت و سوی نیروهای مختلف و مرتبط با جنگ غزه کشیده می شود و در مرحله فعلی در بین نیروها و کشورهای خط مقدم این درگیری ها خود را نمایان ساخته است.
مسلماً چاره کاهش این تنش ها با ابزار دیپلماتیک می باشد، اما نیت و تمرکز رژیم صهیونیستی برای ایجاد معرکه ای همه جانبه در منطقه برای حفظ مشروعیت و جلب حمایت های جهانی مانع از کارسازی این ابزار گردیده است. البته ما قادر به تغییر این نگرش نخواهیم بود اما می توانیم و باید آن را کنترل و تهدیداتش را خنثی نماییم.
شکی وجود ندارد وقتی ما مدعی حمایت از محور مقاومت در منطقه هستیم و از عراق و سوریه، لبنان و یمن و تا قلب سرزمین های اشغالی برای خود حوزه استراتژیک ترسیم کرده ایم، با رویه کنونی احتمال اینکه دامنه این درگیری ها با شدت و کیفیت مختلف با واسطه و یا بی واسطه درون مرزهایمان رخ دهد، بالاست.
تاکنون رویکرد و نگرش ما به درگیری های غزه مبنی بر عدم دخالت مستقیم بوده و به گونه ای نشانگر این موضوع است که عقلانیت حاکم برنظام تمایلی برای ورود به درگیری مستقیم ندارد. لذا با چنین رویکردی باید درحوزه دیپلماسی از ابزارهای موجود برای خود سلاح بازدارنده و حتی ابزارهای پیش برنده ایجاد کنیم.
باید اسرائیل را بر پایه مبانی و قوانین بین المللی تحت فشار قرار داد و به دور آن اجماعی جهانی ایجاد کرد تا با تکیه بر موضوعاتی همچون حقوق بشر و آگاه سازی افکارعمومی نسبت به وقایع تاریخی از شدت فعالیت های نظامی و گسترده شدن آن در سطح منطقه جلوگیری کرد.
امروز در میان کشورهای عربی و دیگر کشورهای اروپایی افکارعمومی فشار سنگینی را به حکومت ها وارد ساخته است و بسیاری از آنها نمی توانند مخالفتی با مواضع رژیم صیهونیستی اتخاذ کنند. اما قطعاً وقتی اجماعی در حوزه دیپلماسی وجود داشته باشد و مسائل از جنس مطالبات حقوقی و انسانی مطرح گردد، برای تامین جایگاه داخلی خود و پاسخگویی به افکارعمومی مجبور به همراهی خواهند بود.