خطر فرونشست جدی است، جدی بگیریم!

در سیر تغییرات آب و هوایی و بروز عوارض طبیعی، مسئله فرونشست زمین یکی از موارد حاد تلقی می شود. چرا که هم در زیر زمین خرابی به بار می آورد و هم در روی بستر شاهد شکاف ها و  چاله های عمیق هستیم.
به عبارتی مسئله فرونشست ها به عنوان یک چالش جدی برای زندگی شهری تلقی می شود. چرا که اثرات آن انسجام ابنیه های شهری را مورد تحدید قرار می دهد و ویرانی به بار می آورد. نکته دیگر در مورد بحران فرونشست ها ارتباط مستقیم آن با مسئله بحران آبی کشور است و در حقیقت مولود این پدیده شوم است.
دستبرد بیش از اندازه به سفره های زیرزمینی و خشکاندن بسترهای زیرین موجب برهم خوردن چارچوب و استحکام لایه های زیرین و بروز فرو نشست می گردد. فاجعه ای که در بطن خود نابودی شهرها را رقم خواهد زد اما هیچ نهاد مسئولی این مسئله را جدی نمی گیرد.
امروز فلات مرکزی ایران به طور جدی با بحران فرونشست ها مواجهند،
به گونه ای که در استان مرکزی و جنوبی کشور سطح این بحران تا حدی پیشروی داشته که مسیرهای مواصلاتی را قطع کرده و به درون شهرها رسیده اند.
متأسفانه در مواجهه با این بحران اغلب به موارد غیر علمی پرداخته می شود. و با این توجیه از ضرورت اقدامات کارشناسی عبور می کنیم و این باعث نابودی طبیعت و بی توجهی به ادامه حیات نسل آینده است.
دادن مجوزهای بی رویه و بعضاً غیرقانونی درمورد حفر هزاران چاه عمیق در اطراف دریاچه موجب کشیده شدن شیره جان بسترهای آبی تأمین کننده نیاز آب دریاچه گردید و هیچگاه سهم آب این دریاچه به بهانه نیازکشاورزان تأمین نشد و این مسئولان مربوطه در ادوار مختلف هستند که باید نسبت به بی توجهی خود که ثروتی عظیم از منابع طبیعی این کشور را نابود کردند خود را مسئول این کار خود بدانند.
این مسئله را باید در مورد فرونشست ها به عنوان یک خطر جدی و پیشرونده مورد توجه قرار داد. باید کمیته ای ملی با حضور وزارتخانه ها و نهادها و سازمان ها و کارشناسان در حوزه محیط زیست تشکیل شود تا این بحران را مورد بررسی و مدیریت قرار دهند.
در معضلات محیط زیستی نمی توان اولویتی به پدیده های طبیعی داد، چرا که همه آنها به گونه در ادامه حیات انسان دخیل هستند. اما بحث فرونشست ها به غیر از اینکه بحرانی جدی در حوزه طبیعی محسوب می شود، اثرات و تبعات جدی در زندگی شهری جامعه خواهد داشت.
امروز فرونشست ها از دشت های خارج شهر به محدوده شهری رسیده اند و هر لحظه امکان بروز حادثه ای جدی و با خطرات جانی را درپی خواهد داشت. قطعاً این بحران تا مدت ها برای ما هزینه آفرینی خواهد کرد، چرا که طی دهه ها به آن بی توجهی شده امروز نمی توان به صورت آنی آن را کنترل و مدیریت نمود. اما با تمام این اوصاف باید با توانی ملی به فکر چاره جویی برای آن باشیم. در غیر این صورت مشخص نیست فرونشست ها تا چند سال آینده چه بلایی برسر شهرها و زندگی شهری بیاورند.