آمارها اگر قابل لمس نیست، حداقل قابل فهم باشد

سازمان برنامه و بودجه مطرح کرده است که رشد اقتصادی کشور در سال گذشته ۵ درصد و امسال نیز تاکنون ۷ درصد بوده است. قطعاً برای محاسبه و آماردهی چنین نرخی مولفه های بسیاری را مدنظر قرار می دهند و پایش اطلاعات اقتصادی به گونه ای رصد شده که روند صعودی رشد اقتصادی را با این ارقام نشان می دهد.
حرفی برسر اعداد و ارقام نیست، اما این سئوال و ابهام وجود دارد که چرا این رشد نصیب مردم و حقوق‌بگیران و کارگران نمی‌شود؟ قطعاً این رشد اقتصادی از قبل فعالیت نیروهای کار بوده و از آسمان نیامده، چرا این رشد در وضعیت اقتصادی این نیروها نمود پیدا نمی کند.
این ابهام مطرح است که چرا رشد اقتصادی بر کاهش نرخ تورم تاثیر نمی گذارد و وضعیت قیمت ها و گرانی ها همچنان رو به افزایش است.
 بحث انکار و یا زیر سئوال بردن آمار نیست، بلکه انتظار توجیه منطقی برای این ابهامات وجود دارد تا جامعه نیز این اعداد و ارقام را درک کند و اگر آن را لمس نمی کند حداقل توجیه شود که این آمارهای روبه رشد در کجا و کدام بخش رخ داده که آنها از آن بی نصیب مانده اند و دلخوش باشند که در بخش دیگر تحول و توسعه رخ داده است.