گردهمايي خانوادگي رسانه اي و تأملاتي ضروري

بیست و چهارمین نمایشگاه رسانه هاي كشور از ۲۹ بهمن در مصلی امام خمینی آغاز شد و تا ۲ اسفند ادامه دارد.

گردهمايي خانوادگي رسانه اي و تأملاتي ضروري

بیست و چهارمین نمایشگاه رسانه هاي كشور از ۲۹ بهمن در مصلی امام خمینی آغاز شد و تا ۲ اسفند ادامه دارد.
شايد اين نمايشگاه جذابيت عمومي براي همه اقشار نداشته باشد، اما فرصت بسياري خوبي براي كساني است كه به كار خبر و رسانه علاقه دارند و مي خواهند از نزديك با فضا و عوامل و اصحاب رسانه آشنا شوند.
از سوي ديگر فرصت مغتنمي است تا خبرنگاران، عكاسان و نويسندگان و خانواده رسانه اي كشور گردهم جمع شوند و به نوعي ديداري تازه كنند و همدلي بيشتري از نزديك داشته باشند.
اما فارغ از اين موضوعات بايد برگزاري نمايشگاه رسانه هاي كشور را وراي يك فرصت جذاب براي علاقمندان به حوزه خبر و يا زمينه اي براي ديد و بازديد اصحاب رسانه قلمداد كرد تا اهداف عاليه اي براي آن درنظر گرفته شود كه در رأس همه آنها آگاهي بخشي و ايجاد شفافيت براي جامعه در حوزه هاي مختلف مي باشد.
اين نمايشگاه بايد زمينه براي تأمل در رسالت خبري براي رسانه هاي حاضر و امكاني جهت تبادل نظرات و تعاملات تخصصي براي كارشناسان اين حوزه از طيف هاي مختلف باشد. بايد در چنين فضاي تماماً رسانه اي منتقدان و حتي كارشناسان خبري از ساير كشورها حضور داشته باشند تا در مورد جهت دهي به اهداف مختلف سياسي، اقتصادي و اجتماعي تبادل افكار كنند و به طرح ها و فرضيه هاي مترقي برسند.
كيست كه نداند در جهان امروز ابزار رسانه گاهاً در قالب سلاح عمل مي كند و بعضاً همچون سپري دفاعي نقش ايفا مي نمايد. لذا چنين ابزاري با چنين پتانسيل هايي قطعاً قادر به جريان سازي و بستر سازي براي نيل به اهداف و تحقق منافع ملي مي باشد.
امروز اين رسانه ها هستند كه آفات و تبعات و تخلفاتي كه در سطوح و عرصه هاي مختلف رخ مي دهد را در معرض نور آگاهي قرار مي دهند تا همگان از آن مطلع شوند و فشار افكارعمومي را به سمت و سويي هدايت مي كنند كه موجب سازندگي و بهبود امور گردد.
اما آفت اصلي در دل رسانه ها زماني ايجاد مي شود كه يك رسانه به سبب برخي ملاحظات و مصلحت انديشي هاي ناخواسته يا تعمداً دچار سانسور و بدتر از آن وارونه نمايي حقايق گردد. يعني اگر در وضعيتي منفي قرار داريم آن را مثبت قلمداد كند و اگر دستاوردي به دست آمد آن را تخريب يا ناديده بگيرد.
از اين نقطه به بعد ديگر رسانه ها از مدال و درجه مردمي بودن محروم مي شود و تبديل به ابزار و اقلام دست صاحبان قدرت و ثروت خواهند شد و در حقيقت روز مرگ هر رسانه اي زماني است كه فضا و قلم و كادر خود را خارج از چارچوب منافع ملي و مردم، در اختيار افراد يا جريان هايي قرار دهد كه رگ حياتشان به تضييع حقوق ملت بند است.
گفتن از رسانه بدون در نظر گرفتن رسالت مردمي هيچ معنا و مفهومي نخواهد داشت. رسانه زماني اعتبار و وجهه موجه خواهد داشت كه دغدغه اش درد مردم و هدفش دفاع از منافع ملي باشد.